ბაბილონის გოდოლი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 2:
'''ბაბილონის გოდოლი''' — ძველი ებრაული მითის თანახმად, მსოფლიო წარღვნის შემდეგ ადამიანებმა განიზრახეს სენაარის მიწაზე ([[მესოპოტამია]]) ქალაქისა და ისეთი კოშკის აშენება, რომელიც ცას მისწვდებოდა. ადამიანის თავხედობით განრისხებულმა ღმერთმა აურია მათ ენა და გაფანტა მთელ დედამიწაზე. დაუმთავრებელ ქალაქს ეწოდა [[ბაბილონი]] (სახელწოდებას ლეგენდა უკავშირებს ძველ ებრაულ სიტყვას ბალალ — არევას). მითში თავისებურად აისახა ბაბილონის ზიქურათების (სატაძრო-რელიგიური დანიშნულების გიგანტური შენობები) მშენებლობა და მასში სხვადასხვა ეთნიკური ჯგუფის მონაწილეობა. გადატანით — უწესრიგოდ მოფუსფუსე ბრბო, აურზაური, არეულობა.
„დიდი ხნის წინათ ყველა ხალხი ერთ დიდ სოფელში ცხოვრობდა და ერთ ენაზე ლაპარაკობდა“, — მოგვითხრობს [[მიანმარი|მიანმაში]] მცხოვრები ერთი მთიელთა ტომის ლეგენდა. ლეგენდის თანახმად, მათ კოშკის აშენება დაუწყიათ, მაგრამ „თანდათანობით სხვადასხვა ქცევები და წეს-ჩვეულებები შეუძენიათ და სხვადასხვა ენაზე დაუწყიათ ლაპარაკი, მერე ამდგარან და [ნელ-ნელა] მთელ დედამიწაზე გაფანტულან“. მსგავსი ლეგენდები არსებობს [[აფრიკა|აფრიკაში]], აღმოსავლეთ [[აზია|აზიაში]], [[მექსიკა|მექსიკაში]] თუ სხვაგან.
|