მურად II: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
როცა → როდესაც
No edit summary
ხაზი 47:
ევროპის ქვეყნებმა, [[რომი]]ს პაპ [[ევგენი IV]]-ის მეთაურობით, მალევე დაარღვიეს დადებული ხელშეკრულება და განაახლეს ომი [[ოსმალეთის იმპერია]]სთან. ამიტომ, მურადი იძულებული გახდა სახელმწიფო საქმეებს დაბრუნებოდა. იგი სათავეში ჩაუდგა ოსმალეთის არმიას და [[1444]] წლის [[10 ნოემბერი|10 ნოემბერს]] სასტიკად დაამარცხა ქრისტიანული ძალები [[ვარნის ბრძოლა]]ში. შედეგად, ოსმალებმა საბოლოოდ დაიკავეს [[ვარნა]]. [[1446]] წლის [[სექტემბერი|სექტემბერში]] მურადი ოფიციალურად დაბრუნდა ტახტზე.
 
მურადი ფრთხილ პოლიტიკას ატარებდა [[ანატოლია]]ში, რადგან იგიარ უფრთხოდასურდა ომსგაეზიარებინა ბაბუის, რომელიც შესაძლოა ანატოლიისათვის დაწყებულიყო [[თემურლენგი|თემურლენგთანბაიაზიდ I]]-ის ბედი. ოსმალებმა მეტი გავლენა მოიპოვეს დასავლეთ ანატოლიის თურქმენ მმართველებზე, მაგრამ [[ყარამანი]], რომელიც იყო დასაყრდენი ბალკანელი მმართველებისათვის და ოსმალთათვის სერიოზულ საფრთხეს წარმოადგენდა, ჯერ კიდევ რჩებოდა ავტონომიურად.
 
სულთან მურადის მმართველობის პერიოდში, დიდი ვეზირის პოსტზე დაიწყო ჩანდარლების ოჯახის დომინირება. [[იანიჩრები|იანიჩართა კორპუსი]] უფრო მეტად გაძლიერდა და ევროპაში ცნობილად იქცა. ოსმალეთის ევროპული ნაწილის მმართველებმა, დაიწყეს სულთნისაგან დამოუკიდებელი მოქმედება [[ბალკანეთი|ბალკანეთში]]. მურად II გარდაიცვალა [[1451]] წლის [[3 თებერვალი|3 თებერვალს]]. მისი გარდაცვალების შემდეგ ტახტზე მეორედ ავიდა [[მეჰმედ II]].
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/მურად_II“-დან