ტფილისის ბანკის ძარცვა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1903]] წლიდან რსდმპ გაიყო ორ ჯგუფად — [[ბოლშევიკები|ბოლშევიკებად]] და [[მენშევიკები|მენშევიკებად]].{{sfn|სებაგ-მონტეფიორე|2008|pp=3–4}} [[რუსეთის 1905 წლის რევოლუცია|რუსეთის 1905 რევოლუციის]] ჩახშობის შემდეგ პარტიამ თავისი მეხუთე კონგრესი [[1907]] წლის მაისშიმაის-ივნისში, [[ლონდონი|ლონდონში]] ჩაატარა. კონგრესზე პარტიის წევრებს ბოლშევიკებს და მენშევიკებს შორის წარმოქმნილი კონფლიქტის მოგვარება სურდათ,{{sfn|ნიკოლაევსკი|1995}}{{sfn|სუვარინი|2005|p=94}} რომლის ერთ-ერთი მიზეზი სამხედრო ოპერაციებსა და „ექსპროპრიაციაზე“ მათი განსხვავებული შეხედულებები გახდა.{{sfn|სუვარინი|2005|p=94}} ყველაზე მილიტარისტი ბოლშევიკები, რომელთაც სათავეში ლენინი ედგა, ძარცვების გაგრძელებას ემხრობოდნენ; მენშევიკებს, რომლებიც ეწინააღმდეგებოდნენ უხეშ ძალას, თავის მხრივ, სურდათ რევოლუციის მიღწევა უფრო მშვიდობიანი და თანმიმდევრული გზით. მე-5 კონგრესზე პარტიაში მიიღეს სამხედრო აქტივობების, მათ შორის, „ექსპროპრიაციის“, როგორც „დეზორგანიზაციული და დემორალიზირებული“ დაგმობის რეზოლუცია, ასევე დაითხოვეს ყველა, ვინც სამხედრო გზას ემხრობოდა.{{sfn|ნიკოლაევსკი|1995}}{{sfn|სუვარინი|2005|p=94}} რეზოლუციას მხარი დაუჭირა ხმის მიმცემთა 65 პროცენტმა, წინააღმდეგი კი მხოლოდ 6 პროცენტი იყო (სხვებმა თავი შეიკავეს ან ხმა არ მიუციათ). მხარდამჭერთა შორის იყო ყველა მენშევიკი და ზოგიერთი ბოლშევიკიც.{{sfn|ნიკოლაევსკი|1995}}