იბერიის მეფე [[ფარნავაზ I]]-ის გარდაცვალების შემდეგ ტახტზე ადის მისი ძე საურმაგ I. მეფის გარშემო მყოფ ქართველ დიდებულთა შორის გაღვივდა მოსაზრება, რომ ისინი უფრო მეტად ხეირობდნენ იმ პერიოდში, როცა არ ყავდათ მეფე და გადაწყვიტეს საურმაგ მეფის მოკვლა. საურმაგი მიხვდა რა დიდებულთა განზრახვას, თავი შეაფარა დედულეთს ჩრდილოკავკასიაში — [[დურძუკეთი|დურძუკეთს]] გადახვეწილა (თანამედროვე [[ვაინახები|ვაინახთა]] მხარე). დურძუკთა და ოსთა დახმარებით, საურმაგმა შეძლო შეთქმულების ჩახშობა და დიდგვაროვანთა ახალი კლასი ჩამოაყალიბა, რომლებიც პირდაპირ მეფეს ექვემდებარებოდნენ. ამავე წყაროს თანახმად საურმაგს მცხეთის გზაზე აღუმართავს ორი კერპი – [[აინინა]] და [[დანანა]]. მას მიეწერება ჩრდილო კავკასიიდან კავკასიელ ტომთა გადმოსახლება საქართველოს მთიანეთში. მის დროს ქართლის სამეფო [[სელევკიდები]]ს [[ვასალი]] იყო. მას ცოლად მოუყვანია სპარსი ცოლი, [[ბარდა (ქალაქი) |ბარდაველი]] ერისთავის ასული, რომელთანაც ჰყოლია ორი ასული. ამის გამო სპარსეთიდან უშვილებია თავისი ცოლიცოლის ნათესავი (დედის დისწული), სახელად [[მირიან I|მირვანი]], [[ნებროთიანები |ნებროთიანი]]. მისთვის მიუთხოვებია ერთი ასული და მიუცია ქალაქი [[გაჩიანი]] და [[სამშვილდე|სამშვილდის]] საერისთავო. მეორე ასული მიუთხოვებია [[ეგრისი]]ს ერისთავ [[ქუჯი]]ს ძისთვის, თავისი მამის დისწულისთვის. საურმაგის დროს მცხეთის გზის პირას დაიდგა [[აინინა]]ს და [[დაინანა]]ს კერპები და დაიწყო [[არმაზი (მცხეთა) |არმაზის]] შენება. საურმაგმა იმეფა 75 წელი და გარდაიცვალა.
