პავლე ციციანოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 43:
===მოღვაწეობა კავკასიაში===
ალექსანდრე I-ის ტახტზე ასვლისთანავე ციციანოვი აგრძელებს სამხედრო კარიერას. 1801 წლის 15 სექტემბერს მიენიჭა გენერალ-ლეიტენანტის ჩინი. 1802 წლის
ხაზი 49:
▲[[1802]] წლის 8 სექტემბერს დაინიშნა მთავარსარდლად საქართველოში ({{lang-ru|главнокомандующий в Грузии}})<ref>[http://dlib.rsl.ru/viewer/01003825055#?page=64&view=list Кавказский календарь на 1845 годъ]</ref>. [[1803]] წლის 1 თებერვალს ჩავიდა ტფილისში. [[1804]] წლის 25 ივნისს ერევანთან დაამარცა სპარსელები. იყო რუსეთის იმპერიის ერთგული მსახური: მან ქვეშევრდომობის დამადასტურებელი ხელშეკრულებები დადო ამიერკავკასიის სახანოებთან, [[სამეგრელო]]ს მთავარ [[გრიგოლ დადიანი|გრიგოლ დადიანთან]] და [[იმერეთი]]ს მეფე [[სოლომონ II]]–სთან (,,[[ელაზნაურის შეთანხმება]]"), აღკვეთა ლეკთა თარეში და შემოიერთა [[ჭარ-ბელაქანი]], [[ბაგრატიონები|ბაგრატიონთა]] სამეფო საგვარეულოს წარმომადგენლები რუსეთში გადაასახლა.
პავლე ციციანოვის ინიციატივით შეიქმნა დებულება სათავადაზნაურო საგუბერნიო კრების შესახებ, რომელიც ითვალისწინებდა სამ წელიწადში ერთხელ [[გუბერნია|გუბერნიისა]] და [[მაზრა|მაზრების]] თავადაზნაურთა წინამძღოლების არჩევას. მანვე გააუქმა [[მოურავი|მოურავობის]] ინსტიტუტი. ციციანოვმა საფუძველი ჩაუყარა მოსახლეობისგან დაცლილ ადგილებზე იმპერიისთვის კეთილსაიმედო ელემენტების ჩასახლებას. საქართველოში მან არაერთი სიახლის დანერგვა სცადა: [[სელი]]ს, [[მატყლი|მატყლისა]] და [[ტყავი]]ს გადამამუშავებელი საწარმოების დაარსება, [[თეატრი]]ს გახსნა. აღწერა [[თბილისი]]ს მოსახლეობა და გახსნა კეთილშობილთა სასწავლებელი, რომლის მთავარ მიზანს მომავალი თაობისთვის [[რუსული ენა|რუსული ენის]] სწავლება წარმოადგენდა.
| |||