ალექსი ერმოლოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის

რუსეთის მშვიდობიანი ცხოვრება დაირღვა [[მესამე კოალიციის ომი|ავსტია-საფრანგეთის ომით]], როდესაც ავსტრიის დასახმარებლად გენერალ [[მიხეილ კუტუზოვი|კუტუზოვმა]] დახმარების ხელი გაუწოდა. ალექსის ცხოვრება კუტუზოვთან შეხვედრის შემდეგ შეიცვალა, რომელიც გაოგნებული დარჩა იმით რომ ეკატერინე II-ს დროს მიღებული ორი განსხვავებული ნიშნის შემდეგ იმყოფებოდა პოდპოლკოვნიკის ჩინში. ალექსი, [[1802]] წლიდან ალექსი უკვე არტილერიის ცხენოსანთა რაზმს მეთაურობდა და უყოყმანოდ კუტუზოვის არმიას შეუერთდა.

[[1805]] წლიდან მოყოლებული ალექსი ერმოლოვმა მონაწილეობას იღებს ნაპოლეონის წინააღმდეგ ბრძოლებში, რის გამოც დაჯილდოვებული იყო [[წმინდა ანას მეორე ხარისხის ორდენითორდენი]]თ და დაწინაურდა პოლკოვნიკამდე.

[[1807]] წელს ალექსი ერმოლოვი რუსეთში ბრუნდება. [[1809]] წლიდან მეთაურობდა კიევის, პოლტავისა და ჩერნიგოვის გუბერნიების სარეზერვო ჯარებს.

[[საფრანგეთ-რუსეთის ომი (1812)|სამამულო ომის]] დაწყებამდე დაინიშნა დასავლეთის ჯარების 1-ლი მთავარი შტაბის მეთაურად. ალექსი ერმოლოვს მეგობრული ურთიერთობა ჰქონდა დასავლეთის ჯარების მე-2 მთავარი შტაბის მეთაურთან [[პეტრე ბაგრატიონი|პეტრე ბაგრატიონთან]]. სამამულო ომის დროს სმოლენსკთან იქნა ყელში დაჭრილი, მიიღო კანტუზია. მონაწილეობდა ფილეს სამხედრო კრებაზე. ვალუტინის გორაზე მამაცობისათვის აყვანილ იქნა გენერალ-ლეიტენანტის ჩინში.

[[1813]] წლიდან მოყოლებული მეთაურობდა სხვადასხვა შენაერთებს. 29-30 აგვისტოს კულმასთან ბრძოლის დროს გამოჩენილი მამაცობისა და თავდადებისათვის დაჯილდოვებული იყო [[წმინდა ალექსანდრე ნეველის ორდენითორდენი]]თ, ხოლო პრუსიის მეფისაგან დაჯილდოვდა 1-ლი ხარისხის წითელი არწივის ჯვრით. [[1814]] წლის მარტში პარიზის აღებისას მეთაურობდა გაერთიანებული რუსეთის, პრუსიისა და ბადენის გვარდიებს. საფრანგეთის კაპიტულიაციის შემდეგ რუსეთის იმპერატორმა ალექსანდრე I-მა შესთავაზა პარიზის[[პარიზი]]ს აღებასტანაღებასთან დაკავშირებით დაეწერა მანიფესტი. პარიზის აღებისათვის დაჯილდოვდა [[წმინდა გიორგის მე-2 ხარისხის ორდენითორდენი]]თ.

[[1814]] წელს პარიზის აღების შემდეგ ალექსი ერმოლოვს ჩააბარეს [[კრაკოვი|კრაკოვში]] 80 ათასიანი სარეზერვო ჯარი, ხოლო შემდეგ [[1815]] წლის აპრილის თვეში გადასცეს მე-6 კორპუსი. ბრძანებისთანავე ის კრაკოვიდან 21 მაისს ჯერ ნიურბერგში, ხოლო 3 ივნისს უკვე საფრანგეთის საზღვართან იდგა.

[[1815]] წლის 18 ივნისს ვატერლოუს[[ვატერლოოს ბრძოლაშიბრძოლა]]ში დასუსტებულმა საფრანგეთის არმიამ წინააღმდეგობა რუსეთს ვერ გაუწია. ერომლოვი შევიდა საფრანგეთში, ხოლო ალექსანდრე I გაემართა პარიზში.

რეინთან მისულ ერმოლოვს მე-6 კორპუსის მაგივრად გადასცეს გრენადერთა კორპუსი, რათა დაეცვათ რუსი ხელმწიფე პარიზში ყოფნის დროს. პარიზში ყოფნისას ერმოლოვმა სელმწიფისაგანხელმწიფისაგან ავადმყოფობის გამო ითხოვა 6 თვით შვებულება ავადმყოფობის გამო. გრენადიორტაგრენადიორთა კორპუსს ერმოლოვი დაუბრუნდა, უკვე [[პოლონეთის სამეფოშისამეფო]]ში ყოფნისას დაუბრუნდა. [[1815]] წლის 20 ივლისს იმყოფებოდა ვარშავაში[[ვარშავა]]ში, სადაც მონაწილეობა მიიღო პოლონეთის სამეფოს აღდგენის გამოცხადებასა და კონსტიტუციის გამოცხადებაში და იყო მოწმე, თუ როგორ გამოუცხადა პოლონეთის ჯარმა ერთგულება, რუსეთის იმპერატორ ალექსანდრე I-ს როგორც პოლონეთის მეფეს.

[[1815]] წლის ნოემბერში ალექსი ერმალოვმა გადასცა კორპუსი გენერალ [[ივანე პასკევიჩი|ივანე პასკევიჩს]] და დაბრუნდა რუსეთში.

[[1816]] წლის დასაწყისში იმყოფებოდა მშობლიურ მხარეში თავის ხნიერ მშობლებთან ერთად.