მცენარეთა ფიზიოლოგია: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''მცენარეთა ფიზიოლოგია''' — ბიოლოგიური მეცნიერება, რომელიც შეისწავლის მცენარეული ორგანიზმის ცხოველმოქმედების ზოგად კანონზომიერებებს. იკვლევს მცენარის მიერ წყლისა და მინერალური ნივთიერებათა შთანთქმის, ზრდისა და განვითარების, ყვავილობისა და ნაყოფმსხმოიარობის პროცესებს, ფესვურ და საჰაერო ([[ფოტოსინთეზი]]) კვებას, სუნთქვას, ნივთიერებათა ბიოსინთეზს და დაგროვებას. იგი წარმოადგენს მცენარის საერთო პროდუქტიულობის, მისი საკვები ღირებულების ტექნოლოგიის ხარისხის გაზრდის ხერხებისა და მეთოდების თეორიულ საფუძველს. მწვანე მცენარეს, ცოცხალ არსებათა სხვა ფორმებისაგან განსხვავებით, აქვს უნარი ენერგიის წყაროდ გამოიყენოს მზის სინათლე და გარდაქმნას ის ორგანული ნაერთთა ქიმიურ ენერგიად — აწარმოოს ფოტოსინთეზი. ამ პროცესის წყალობით მწვანე მცენარეს შეუძლია მოახდინოს ენერგიით მდიდარი ორგანული ნივთიერებათა სინთეზი, რითაც დედამიწაზე გავრცელებილი სხვა სიცოცხლის ფორმების არსებობისათვის იქმნება საკვებისა და ენერგიის ძირითადი საფუძველი. მცენარეული ორგანიზმ მკვეთრად განსხვავდება ცხოველურისაგან. მცენარე ორგანოების დატოტვით ზრდის გარემოსადმი შეხების ზედაპირს, ამასთან თითქმის მთელი სიცოცხლის მანძილზე არ წყვეტს ზრდას და ინარჩუნებს ახალი უჯრედების წარმოქმნის უნარს. ამასთანავე მცენარეს არა აქვს მუდმივი შინაგანი არე და მისი ქსოვილების ტემპერატურა, [[ჟანგბადი]]სა და [[ნახშირორჟანგი]]ს შემცველობა და სხვა მუდამ იცვლება. ამის გამო მცენარეული ორგანიზმის შეგუება ცვლადი გარემო პირობებისადმი [[ცხოველები|ცხოველისაგან]] პრინციპულად განსხვავებული მექანიზმებით ხდება.

 

[[კატეგორია:მცენარეთა ფიზიოლოგია]]