ექვთიმე აღმსარებელი (კერესელიძე): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 61:
[[1929]] წლიდან მამა ექვთიმე [[ზედაზნის მონასტერი|ზედაზნის მონასტერში]] განაწესეს. მან ახლა იქ აიტანა ქართული გალობის ხელნაწერები და დიდ რკინის ყუთებში საიმედოდ დაცული მიწაში დაფლა.
[[ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმი|თბილისის „მეტეხის“ მუზეუმის]] თბილისის „მეტეხის“ მუზეუმის ერთ-ერთმა თანამშრომელმა - დავით დავითაშვილმა, [[ბეთანიის მონასტერი|ბეთანიის]] ბერებთან - წმიდა აღმსარებლებთან არქიმანდრიტ [[იოანე (მაისურაძე)|იოანე მაისურაძესა]] და [[გიორგი (მხეიძე)|გიორგი მხეიძესთან]] საუბრისას მწუხარება გამოთქვა [[ფილიმონ ქორიძე|ფილიმონ ქორიძის]] მიერ ჩაწერილი ძველი ქართული საგალობლების დაკარგვის გამო და როდესაც მათგან შეიტყო, ხსენებული ხელნაწერები ზედაზნის მონასტერში იღუმენ ექვთიმესთან ინახებაო, იმავე დღეს ზედაზნის მონასტისკენ გაეშურა. შეიქმნა კომისია ისტორიკოსებისა და მუსიკოსების შემადგენლობით, რომელმაც ამ ხელნაწერების განსაკუთრებული ფასეულობა და დიდი ისტორიული მნიშვნელობა დაადასტურა. მამა ექვთიმემ [[1935]] წლის ნოემბერში სახელმწიფო მუზეუმს გადასცა
1941 წელს დაწერა „ისტორია ქართულ საეკლესიო საგალობლების ნოტებზე გადაღებისა.“ 1941 წელს ექვთიმე თავისთან მიიწვია საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა [[კალისტრატე (კათოლიკოს-პატრიარქი)|კალისტრატემ]], რომელმაც მადლობა გადაუხადა ექვთიმეს შრომისა და ღვაწლისათვის. პატრიარქისვე თხოვნით ექვთიმემ ნოტებზე გადაიტანა საღვთო მსახურების დროს სათქმელი დიდი და მცირე კვერექსები. [[1944]] წლის ზამთარში ზედაზნის მონასტერში მარტო მცხოვრები მამა ექვითმეს სანახავად ასულ [[სამთავრო (ტაძარი)|სამთავროს მონასტრის]] დედებს წმიდანი სასიკვდილოდ დასნეულებული დახვდათ. ექვთიმე იმავე წელს გარდაიცვალა. დაკრძალეს ზედაზნის მონასტრის ეზოში, [[საკურთხეველი|საკურთხეველთან]]. მისი მდიდარი ბიბლიოთეკა სამთავროს მონასტერში გადაიტანეს, არქივი კი დაუდევრობით განადგურდა.▼
1941 წლის 22 მარტს საქ. სახელმწიფო მუზეუმის, მისი დირექტორის შალვა იასონის ძე ამირანაშვილის სახით, ერთი მხრით, და კერესელიძე ექვთიმე სოლომონის ძე, მეორე მხრით, დაიდო ხელშეკრულება, რომლის საფუძველზეც ექვთიმე კერესელიძე უთქმობს საკუთრებად საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმს, მის მიერ შეგროვილი საქართველოს ყველა კუთხის ძველ ქართულ საეკლესიო საგალობელს, ნოტებზე გადაღებულს; რომელიც მოთავსებული არის 37 წიგნში და რომელიც შედგება 5532 ნომრისგან. ეს ხელშეკრულება სრული სახით თანდართულია ექვთიმე კერესელიძის ხელნაწერში. ყველა ეს საგალობელი ამჟამად დაცულია კორნელი კეკელიძის სახელობის ხელნაწერთა ინსტიტუტში.▼
▲ექვთიმეს სახელმწიფო პენსია დაენიშნა რომელიც 1939 წლამდე დაუბრკოლებლად ეძლეოდა. ამ საკითხთან დაკავშირებით კოტე ფოცხვერაშვილის შუამდგომლობით სახელმწიფოსთან შეიქმნა კომისია, რომელმაც მამა ექვთიმეს საქმე ხელახლა შეისწავლა და დაუნიშნა პენსია სიცოცხლის ბოლომდე 300 მანეთის ოდენობით. პენსიას აიღებდა საცხოვრებელ მსიამართზე.
1941 წელს დაწერა „ისტორია ქართულ საეკლესიო საგალობლების ნოტებზე გადაღებისა.“ მასში ქრონოლოგიურად გადმოცემულია ესტატე კერესელიძეზედ გადამხდარი ამბები 1882 წლიდან 1941 წლამდე, მოხსენიებულია სხვადასხვა ისტორიული როგორც საერო ასევე სასულიერო პირები - მღვდლები, ეპისკოპოსები, პატრიარქები, წარმოდგენილია ასევე XIX საუკუნის მიწურულს და XX საუკუნის პირველი ნახევრის შესაბამისი საკანონმდებლო სფერო და იურიდიული აქტების გაფორმების ნიმუშები და მრავალი სხვა.
▲1941 წლის 22 მარტს საქ. სახელმწიფო მუზეუმის, მისი დირექტორის შალვა იასონის ძე ამირანაშვილის სახით, ერთი მხრით, და კერესელიძე ექვთიმე სოლომონის ძე, მეორე მხრით, დაიდო ხელშეკრულება, რომლის საფუძველზეც ექვთიმე კერესელიძე უთქმობს საკუთრებად საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმს, მის მიერ შეგროვილი საქართველოს ყველა კუთხის ძველ ქართულ საეკლესიო საგალობელს, ნოტებზე გადაღებულს; რომელიც მოთავსებული არის 37 წიგნში და რომელიც შედგება 5532 ნომრისგან. ეს ხელშეკრულება სრული სახით თანდართულია ექვთიმე კერესელიძის ხელნაწერში.
▲
== იხილეთ აგრეთვე ==
* [[ქართველი წმინდანები]]
| |||