|
|ხელმოწერა =
}}
'''შაჰ ისმაილ II''' ([[სპარსული ენა|სპარს:]] شاه اسماعیل دوم) (დ. [[28 მაისი]], [[1537]]<ref>[http://www.nosabooks.com/WebUI/Search.aspx?qk=isbn&q=9643251063&rp=1&adv=0&fv=0&pv=0 ''Ismail II '', Dr Manouchehr Parsadoost, ISBN 9643251063, 2003]</ref> - გ. [[24 ნოემბერი]], [[1577]]) — სეფიანთა დინასტიის მესამე წარმომადგენელი. შაჰ -[[თამაზ I]]-ის უფროსი ვაჟი. ქვეყანას მართავდა [[1576]]-[[1577]] წლებში.
[[1576]] წელს, როდესაც შაჰ -თამაზი გარდაიცვალა, ირანი გაიყო ორად გაიყო. ზოგი ემხრობოდა ისმაილის ტახტზე ასვლას, ხოლო ზოგი მისშაჰ-თამაზის უმცროს ვაჟს -— ჰაიდარს. უჭერდა მხარს, მაგრამ ჰაიდარი მოკლეს და მისი ყველა მხარდამჭერი ისმაილის წინააღმდეგ გაერთიანდა. ისმაილმა დაამარცხა ძმებისძმის მხარდამჭერები და საბოლოოდ, ტახტზე 1576 წლის 22 აგვისტოს ავიდა.<ref>Savory გვ. 69.</ref>
შაჰკავკასიაში ისმაილმალაშქრობის კიდევშემდეგ, მან 30 000 ქართველი და ჩერქეზი წაიყვანა ტყვედ წაიყვანა ირანში., რის შედეგადაც, შემდეგში შექმნაშეიქმნა ირანის საზოგადოების ახალი ფენა რასაც საფუძველი ჯერ კიდევ მისიმამამისის მამის— თამაზ I-ის მმართველობის პერიოდში ჰქონდა ჩაყრილი.<ref>Oberling, Pierre, ''Georgians and Circassians in Iran'', The Hague, 1963; გვ. 127-143</ref>
შაჰ -ისმაილმა ტახტის შენარჩუნების მიზნით სიკვდილით დასაჯა ხუთი საკუთარი ძმა და სეფიანთა დინასტიის სხვა მთავრები. მათ შორის იბრაჰიმ მირზაც.
ისმაილი [[1577]] წლის 24 ნოემბერს მოწამლესგარდაიცვალა ოპიუმით მოწამვლის შემდეგ. მის შემდეგ ტახტზე მისი უფროსი ძმა, [[მუჰამად ხუდაბანდა]] ავიდა.
ისმაილი, ასევე, იყო პოეტი, მხატვარი და კალიგრაფი. ამან ხელი შეუწყო ირანში ხელოვნების განვითარებას ირანში.
== ლიტერატურა ==
|
