ისმაილ II: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''შაჰ ისმაილ II''' ([[სპარსული ენა|სპარს:]] شاه اسماعیل دوم). დ. [[28 მაისი]], [[1537]] გარდ. [[24 ნოემბერი]], [[1577]].) — სეფიანთა დინასტიის მესამე წარმომადგენელი. შაჰ [[თამაზ I]]-ის უფროსი ვაჟი. ქვეყანას მართავდა [[1576]]-[[1577]] წლებში.

[[1576]] წელს, როდესაც შაჰ თამაზი გარდაიცვალა, მთელი ირანი გაიყო ორად. ზოგი ემხრობოდა ისმაილის ტახტზე ასვლას, ხოლო ზოგი კი მისიმის უმცროსიუმცროს ვაჟისვაჟს - ჰაიდარის ასვლასჰაიდარს. მაგრამ ჰაიდარი მოკლეს და მისი ყველა მხარდამჭერი ისმაილის წინააღმდეგ გაერთიანდა. მაგრამ ისმაილმა დაამარცხა ძმების მხარდამჭერები და საბოლოოდ ტახტზე ავიდა 22 აგვისტოს ავიდა.

შაჰ ისმაილმა კიდევ 30 000 ქართველი და ჩერქეზი წაიყვანა ტყვედ ირანში. შემდეგში შექმნა ახალი ფენა რასაც საფუძველი ჩაყრილი ჰქონდა ჯერ კიდევ მისი მამის მმართველობის პერიოდში, "ქართველები და ჩერქეზებიჰქონდა ირანში"ჩყრილი.

შაჰ ისმაილმა აღმოაჩინატახტის მისიშენარჩუნების მტრები, რომლებიც ეცილებოდნენ ტახტში დამიზნით სიკვდილით დასაჯა ხუთი საკუთარი ძმა და სეფიანთა დინასტიის სხვა მთავრები. მათ შორის იბრაჰიმ მირზაც. ასე, რომ ისინი მისგან ტახტს ვერ მიიღებდნენ.

ისმაილი მოწამლეს და გარდაიცვალა [[1577]] წლის 24 ნოემბერს მოწამლეს. მის შემდეგ ტახტზე ადის მისი უმცროსი ძმა [[მუჰამად ხუდაბანდა]] ავიდა.