ნიკოლოზ ღოღობერიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[[1861]] წელს წარმატებით დაამთავრა საუნივერსიტეტო კურსი და საპროფესოროდაც ამზადებდნენ, მაგრამ მშობლიური ხალხის სამსახური არჩია და საქართველოში დაბრუნდა — ისტორიას, გეოგრაფიასა და ლათინურს ასწავლიდა თბილისის გიმნაზიაში. სამი წლის შემდეგ ისტორიკოს [[დიმიტრი ბაქრაძე]]სთან ერთად დაინიშნა [[კავკასიაში ქრისტიანობის აღმდგენელი საზოგადოება|კავკასიაში ქრისტიანობის აღმდგენელი საზოგადოების]] სკოლების ინსპექტორად. ამავე ხანებში ეს ორი მოღვაწე [[სტეფანე მელიქიშვილი|სტეფანე მელიქიშვილსა]] და [[ვახტანგ თულაშვილი|ვახტანგ თულაშვილთან]] ერთად თბილისში აარსებენ [[ქართულ სტამბა]]ს, ბეჭდავენ ქართულ წიგნებსა და ჟურნალ გაზეთებს, მათვე გამოსცეს „დროება“, რომლის შრიფტი სპეციალურად ვენიდან გამოიწერეს.

[[1868]] წლიდანწლის 19 თებერვლიდან ნ. ღოღობერიძე მუშაობსმუშაობა დაიწყო სასამართლო სისტემაში. ის დაინიშნა ჯერ თბილისშიმომრიგებელ მოსამართლის თანაშემწედ თბილისის მაზრაში, შემდეგ ქუტაისშიქუთაისის მაზრის მომრიგებელ მოსამართლედ, ბოლოს კი ქუთაისის ოლქის სუდის წევრობა მისცეს. აქვეერთი აირჩიესპერიოდი სამსახურს თავი დაანება და ნაფიც ვექილად ჩაირიცხა, მაგრამ მალე თავი დაანება და ისევ სასამართლოში დაბრუნდა, სადაც დაინიშნა ქუთაისის საოლქო სუდის უფროს ნოტარიუსად. მამამისის გარდაცვალების შემდეგ იყო ქუთაისის საადგილმამულო ბანკის მმართველადმმართველი. ორი საარჩევნო ვადის შემდეგ მან დატოვა ბანკი და მალევე საკუთარ მამულში ს. რგანში ჩაება მარგანეცის მოპოება-დამუშავების საქმეში. პირველ ეტაპზე ის ეწეოდა მხოლოდ მარგანეცის ექსპორტს ევროპაში. შემდეგ შეიძინა მღვიმეში ადგილები, სადაც თერთმეტი წლის მანძილზე დააგროვა დიდძალი თანხა, რასაც უშურველად ახმარდა ქართველი ერის სამსახურს. 66 ათასი მანეთი ანდერძად დაუტოვა [[ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ და საისტორიო-საეთნოგრაფიო საზოგადოებასსაზოგადოება]]ს.