არტავაზდ II: განსხვავება გადახედვებს შორის

|წარწერა = მონეტა არტავაზდ II-ის გამოსახულებით

|ხელმოწერა =

|მმართველობის დასასრული = [[ძვ. წ. 34]]

|კორონაცია =

}}

 

 

იბრძოდა [[რომის იმპერია|რომის იმპერიისაგან]] სომხეთის დამოუკიდებლობისათვის. ამ მიზნით სახელმწიფო და დინასტიური კავშირი დაამყარა პართიის სამეფოსთან. დაიბრუნა რომაელთაგან მიტაცებული [[წოფქი]] (სოფენე) და [[მცირე სომხეთი]]. მაგრამ საგარეო ვითარების შეცვლის გამო იძულებული გახდა თავი "რომაელი ხალხის მეგობრად და მოკავშირედ" გამოეცხადებინა. მიუხედავად ამისა, [[ძვ. წ. 34]] რომის ლაშქარი სომხეთში შეიჭრა. რომაელებთაგან ნებით გამოცხადებული არტავაზდ II [[ანტონიუსი|მარკუს ანტონიუსმა]] დააპატიმრა და ოჯახითურთ [[ალექსანდრია|ალექსანდრიაში]] ჩაიყვანა. ეგვიპტის დედოფალ [[კლეოპატრა|კლეოპატრას]] ბრძანებით არტავაზდ II-ს თავი მოჰკვეთეს. არტავაზდ II ცნობილია აგრეთვე როგორც მწერალი და ისტორიკოსი.

 

 

 

Уклонившись от поставки Риму военных контингентов против Парфии, обещанных по Арташатскому миру, Артавазд выступил в союзе с парфянами. Когда римский полководец [[Красс]] погиб в битве с парфянским полководцем Суреном [[Битва при Каррах|при Каррах]] (Харране) в Месопотамии (53 г. до н.э.), Сурен прислал его голову царю Парфии, который находился в Арташате на свадьбе своего наследника с дочерью Артавазда. Оба царя присутствовали на представлении «Вакханок», трагедии [[Еврипид]]а, и актёр вынес вместо бутафорской головы, требовавшейся по ходу действия, голову [[Красс]]а, со словами: «вот рога оленя, убитого нами на счастливой охоте».