არაბული დამწერლობა: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''არაბული დამწერლობა''' ({{lang-ar|الأبجدية العربي}} "ალ–აბჯადიიჲა ალ-არაბიიჲა") — ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული [[დამწერლობა]] მსოფლიოში. მას ძირითადად იყენებენ არაბულ ქვეყნებში, აგეთვე [[ირანი|ირანში]], [[ავღანეთი|ავღანეთსა]] და [[პაკისტანი|პაკისტანში]]. ისტორიულად არაბული ანბანის არსებობა მტკიცდება ისეთ ევროპულ ქვეყნებში, როგორიცაა [[ბელარუსი]], ან [[ბოსნია]]. ამ უკანასკნელში არაბული ანბანის ბოსნიურ, დიაკრიტიკულად გავრცობილ ნაირსახეობას "არებიცას" უწოდებენ.

'''არაბული ანბანი''' ({{lang-ar|الأبجدية العربي}} [''ალ–აბჯადიიჲა ალ-არაბიიჲა''] ), არაბული ენის [[ანბანი]], რომელიც ერთ-ერთ ყველაზე გავრცელებულ ანბანად ითვლება მსოფლიოში. არაბული ანბანი შედგება 28 ასოსგან და იწერება მარჯვნიდან მარცხნივ. ასოების დიდ ნაწილს ოთხი სხვადასხვა სახე აქვს იმისდა მიხედვით, თუ რა ადგილი უჭირავს ასოს სიტყვაში. არაბულ ანბანში არ არის ხმოვნები. მათ აღსანიშნავად გამოყენებულია დიაკრიტიკულ ნიშნები. წერის დროს ასოები ერთმანეთზეა გადაბმული, გამონაკლისია 6 ასო რომელიც მარცხნიდან არ გადაებმებიან ეს ასოებია: ( ا )-ალიჶ,( د )- დალ,( ذ )- ზალ,( ر )- რა, ( ز )-ზაინ, ( و )-ვავ. გადაბმული წერა აუცილებელი მოთხოვნა არაბულისთვის. ქართულში გადაბმულად წერას ვიყენებთ მხოლოდ ხელნაწერში და სავარაუდოა, რომ არაბულის გავლენა უნდა იყოს.