პრჟემისლ II (პოლონეთი): განსხვავება გადახედვებს შორის

პრჟემისლ II მეორედ მოიხსენიება მაშინ როდესაც ბიძამისმა მთავარმა ბოლესლავ ღვთისმოსავმა 1272 წელს ის ნომინალურად დანიშნა [[ბრანდებურგი|ბრანდებურგზე]] გალაშქრების სარდლად. ფაქტიურფაქტობრივ სარდლად იყო პოზნანის ვოევოდი პრჟედპელკი და კალიშის კასტელიან იანკო. ექსპედიციამ სტარტი აიღო 27 მაისს, და ჰქონდა კონკრეტული მიზანი - ხელში ჩაეგდოთ და გაენადგურებინათ დაენდრიათ ახლად აშენებული ციხე-სიმაგრე შტრცელნახ კრაენსკი (ან თუ კი შეუძლებელი იქნებოდა მაშინ ნოვი მარჩიის ტერიტორიის განადგურება დაცარიელება), სადაც ახალგაზრდა მთავრის საბრძოლო ხელოვნება უნდა დახვეწილიყო. ამ ქმედებას დაწვრილებით მაგრამ არასრულად მოგვითხრობს ველიკოპოლსკის ქრონიკა <ref>დიდი პოლონეთის (ველიკოპოლსკი) ქრონიკა, ვარშავა 1965, ks. 161, ფ. 295–297.</ref>, იმიტომ რომ ციხე-სიმაგრე შტრელცე მოკლე მაგრამ ძალიან სასტიკი ბრძოლის შემდეგ, მაინც იქნა დაპყრობილი დიდი პოლონეთის მიერ. დიდი პოლონეთის მემატიანის გადმოცემით, ციხე-სიმაგრისათვის ბრძოლის დროს ცოტა გადარჩა მთავრის გარემოცვიდან, მხოლოდ ცოტა რაინდმა შეძლო გადარჩენა. როდესაც მიზნის რეალიზაციის შემდეგ რაინდი მებრძოლები დაიშალნენ სახლებში, პრჟემისლმა მიიღო კონფიდენციალური შეტყობინება, რომ დრზენიუს (Drzeniu, Drezdenku) ციხე-სიმაგრეს, იცავს მხოლოდ რამდენიმე გერმანელი მებრძოლი რაინდი. ახალგაზრდა მთავარმა, მიუხედავად იმისა რომ მას მხოლოდ მიუწვდებოდა ხელი შეიარაღებული ძალების მხოლოდ მცირე ნაწილზე, მაინც გადაწყვიტა ჩქარი თავდასხმა განეხორციელებინა. გაკვირვებულმა მოწინააღმდეგემ, იმის შიშით რათა არ გაეზიარებინათ ციხე-სიმაგრე შტრცელნახ კრაენსკის ბედი გადაწყვიტეს თვითონ ჩაებარებინათ ქალაქი თავისუფლების სანაცვლოდ. პრჟემისლ II-ს თავისიანებთან ერთად ტრიუმფალურად შეეძლო დაბრუნებულიყო სახლში.