სპექტრული კლასი: განსხვავება გადახედვებს შორის

დაწყებით მიახლოვებიასას ვარსკვლავის გამოსხივების სპექტრი აბსოლუტურად შავი სხეულის გამოსხივებას უახლოვდება, რომლის ტემპერატურა მისი ფოტოსფეროს ტემპერატურას უდრის. იგი შეიძლება შევაფასოთ ვინის ძვრის კანონის მეშვეობით, მაგრამ ეს მეთოდი ვერ გამოდგება დაშორებული ვარსკვლავებისთვის. უფრო ზუსტ მეთოდს [[ოპტიკური სპექტროსკოპია]] წარმოადგენს რომლის სპექტრებში შეგვიძლია შთანთქვის ზოლების ხილვა, რომლებსაც განსხვავებული ინტენსივობა გააჩნიათ ვარსკვლავის ტიპის და ტემპერატურასთან დაკავშირებით.

ვარსკვლავთა თანამედროვე (ჰარვარდის) სპექტრალური კლასიფიკაცია დამუშავდა ჰარვარდის უნივერსიტეტის ობსერვატორიაში 1890 - 1924 წლებში და ტემპერატურულ კლასიფიკაციას წარმოადგენს, რომელიც დაფუძვნებულია ვარსკვლავთა სპექტრების დასხივებასა და შთანთქვის ფარდობითობას.

კლასის შიგნით ვარსკვლავები ქვეკლასებად იყოფა '''0''' (ყველაზე ცხელი) — '''9''' (ყველაზე ცივი). მზეს გააჩნია თავისი '''G2''' კლასი და ფოტოსფეროს ტემპერატურა 5780 K. ექვივალენტია.

მზეს, როგორც ყვითელი ჯუჯა, '''G2V''' იერკის სპექტრალური კლასი გააჩნია.

აგრეთვე ზოგიერთ სხეულებისთვის განასხვავებენ დამატებით სპექტრალურ კლასებს:

* '''T''' — მეთანის [[ყავისფერი ჯუჯა|ყავისფერი ჯუჯები]] 700-1500 K. ტემპერატურით.

* '''Y''' — ძალიან ცივი [[ყავისფერი ჯუჯა|ყავისფერი ჯუჯები]] 700 K. ნაკლები ტემპერატურით.

* '''S''' — [[ცირკონი]]ს ვარსკვლავები