მატაგალპა: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''მატაგალპა''' არის ქალაქი [[ნიკარაგუა]]ში, არის [[მატაგალპის დეპარტამენტი]]ს დედაქალაქი. ქალაქის მოსახლეობა შეადგენს 109,100 ([[2005]]) ადამიანს მაშინ, როცაროდესაც დეპარტამენტის მოსახლეობა არის 480,000. მატაგალპა არის ნიკარაგუის სიდიდით მეხუთე ქალაქი. იგი [[მანაგუა|მანაგუის]] შემდეგ ეკონომიკური მნიშვნელობით მეორე ქალაქია რესპუბლიკაში. მას "მუდმივი გაზაფხულის მხარესა" და "ჩრდილოეთის მარგალიტს" უწოდებენ.

მატაგალპელი [[ენათმეცნიერება|ენათმეცნიერის]] [[კათოლიკე]] მღვდლის [[გილერმო კიენე]]ს (ცხოვრობდა [[1898]] -[[1959]] წლებში) მიხედვით, სიტყვა მატაგალპა მომდინარეობს სუმოს ენიდან, რაც ნიშნავს "წავიდეთ იქ, სადაც მთებია".

ამავდროულად არსებობს მეორე მოსაზრება. სიტყვა მატაგალპა უნდა ნიშნავდეს "მდინარის შემდეგ" და "მთებს შორის" (''Aqui junto al agua" y "Entre Montañas"). ეს აღწერილობა ემთხვევა მატაგალპის მდებარეობას - იგი მართლაც მდინარე [[რიო გრანდე დე მატაგალპა|რიო გრანდე დე მატაგალპის]] შემდეგ ამწვანებულ მთებს შორისაა მოქცეული.

მატაგალპა დაარსეს [[1554]] წელს [[ესპანელები|ესპანელებმა]] "ჩრდილოეთის ზღვის" - [[კარიბის ზღვა|კარიბის ზღვის]] ძებნის დროს.

მატაგალპა მდებარეობს კონტინენტურ წყალგამყოფზე [[კარიბის ზღვა]]სა და [[წყნარი ოკეანე|წყნარ ოკეანეს]] შორის. მატაგალპაში [[ოქრო]] პირველად აღმოაჩინეს [[1850]] წელს. ესპანელებისა და [[მეტისები]]ს გარდა ოქრომ გერმანელი ახალმოსახლეები მიიზიდა. იმ პეროდი ორი ყველაზე ცნობილი გერმანელი იყო [[ლუდვიგ ელსტერი]] და მისი ცოლი [[კატერინა ბრაუნი]]. მათ დათესეს [[ყავა|ყავის]] პირველი პლანტაციები, და [[ცერცვი]], რომელიც [[გერმანია]]ში გაიგზავნა გასაყიდად. ყავამ ქალაქში მიიზიდა 120-მდე ევროპელი ემიგრანტი, რომლებიც დაოჯახდნენ ადგილობრივ მაცხოვრებელ ქალებზე. მათი შთამომავლები დღესაც ცხოვრობენ მატაგალპაში. [[1930]] წელს გამოჩნდნენ დანიელი ემიგრანტებიც და დასახლდნენ მთისწინეთში. თუმცა მათი უმეტესობა დაბრუნდა [[დანია]]ში, მას შემდეგ რაც ინდიელები აჯაყდნენ და აიღეს მატაგალპა. მხოლოდ გრიონებისა და მიულერების ოჯახები დარჩნენ.