კირილე ბაგრატიონი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 2:
{{მრავალმნიშვნელოვნება|ბაგრატიონი|ბაგრატიონი}}
'''კირილე ალექსანდრეს ძე ბაგრატიონი''' (დ. [[1750]] — გ. [[19 აპრილი]], [[1828]]) — [[რუსეთი|რუსეთის]] [[არმია|არმიის]] [[გენერალ-მაიორი]] ([[1797]]), საიდუმლო მრჩეველი და [[სენატორი]] ([[1805]]-იდან), [[მეფე]] [[იესე (ალიყული-ხანი)|იესეს]] შვილიშვილი, [[ბაგრატიონი, პეტრე ივანეს ძე | პ. ი. ბაგრატიონის]] ბიძა.
==ისტორია==
კირილე ბაგრატიონი დაიბადა 1750 წელს. იგი მამის კვალს გაჰყვა და 17 წლის ასაკში, 1767 წელს, ფსკოვის კარაბინერთა პოლკში შევიდა ვახმისტრად. ამ პოლკთან ერთად, იგი მონაწილეობდა [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1768-1774)|რუსეთ-თურქეთის 1768-1774]] წლების ომში. 1771 წელს ადიუტანტობა მიიღო და თურქი ტყვეები გადაიყვანა პერეკოპიდან კოზლოვში. მალე იგი კვლავ საომარ მოქმედებაში ჩაება და მონაწილეობა მიიღო ყარსთან ბრძოლებსა და ბაზარჯიკის აღებაში.<ref>Справочный энциклопедический словарь, изд. K. Крайя, ტომი II, СПБ 1849, გვ.79.</ref>
[[1758]] ოჯახთან ერთად რუსეთში გადასახლდა. [[1767]]-იდან ფსკოვის კარაბინერთა პოლკში იყო ვახმისტრად. მონაწილეობდა რუსეთ-ოსმალეთის 1768-1774 და [[1787]]-1791 ომებში, აგრეთვე პოლონეთის კამპანიაში ([[1793]]-[[1794]]). [[1776]]-[[1777]] ყირიმში განლაგებულ რუსეთის სამხედრო ნაწილში მსახურობდა. ტაქტით, მაჰმადიანური ადათ-წესების ცოდნით ყირიმელ თათართა ნდობა მოიპოვა, ამიტომ იგი თავიანთ წარმომადგენლად გაგზავნეს რუსეთის საიმპერატორო კარზე. [[1787]] დაინიშნა მარიუპოლის პოლკის მეთაურად. [[1800]] გადადგა სამხედრო სამსახურიდან და [[მოსკოვი| მოსკოვში]] დაბრუნდა. აქ იგი სენატის კანცელარიაში მოღვაწეობდა, იყო საიდუმლო მრჩეველი. [[1805]] სენატის VII დეპარტამენტშია. დაკრძალულია მოსკოვში, დონის მონასტერში.
==ლიტერატურა==
{{ქსე|2|131}}
* ''სიხარულიძე ფ.,'' ენციკლოპედია "საქართველო", ტ. 1, გვ. 320, თბ., 1997
==სქოლიო==
{{სქოლიო}}
{{DEFAULTSORT:ბაგრატიონი, კირილე}}
| |||