მეცხრე ჯვაროსნული ლაშქრობა: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

ეპიდემიის მძვინვარების გამო ტუნისის ალყა მოიხსნა და [[30 ოქტომბერი|30 ოქტომბერს]] სულთანთან ხელშეკრულება დაიდო. ამ შეთანხმებით ქრისტიანებმა მოიპოვეს ტუნისში თავისუფალი ვაჭრობის უფლება, ასევე გარანტია მღვდელთა და ბერთათვის, ქალაქში მშვიდობიან ცხოვრებაზე, რაც ჯვაროსნულ ლაშქრობას ნაწილობრივ წარმატებულს ხდიდა. კარლს ამ პერიოდისთვის მოკავშირედ ასევე ჰყავდა [[ინგლისი]]ს უფლისწული ედუარდი, რომელიც ხელშეკრულების დადების პერიოდში ჩამოვიდა. ტუნისის ალყის მოხსნის შემდეგ ედვარდმა [[აკო]]ზე გააგრძელა ლაშქრობა, რომელიც ჯვაროსანთა ბოლო სიმაგრე იყო სირიაში.

 

მეცხრე ჯვაროსნულ ლაშქრობის განმავლობაში ედუარდმა [[ბეიბარს I|ბეიბარსზე]] რამდენიმე ბრწყინვალე გამარჯვება მოიპოვა, თუმცა ჯვაროსნებმა ვერ მიაღწიეს ისეთ გადამწყვეტ უპირატესობას, რომელიც ლაშქრობას დასასრულისკენ გაახედებდა. ბედად, იმ დროს, როცა პრინცი მუსლიმანებს უტევდა, თაბო იჩინა საშიანო დაპირისპირებამ, ამას დაემატა არმიაში „პატრიოტული სულის” დაცემა. ყველაფერმა ამან მალევე გამოიღო შედეგები, რაც ჯვაროსანთა სრულ კრახამდე მივიდა და ხმელთაშუაზღვისპირა ჯვაროსნული ხაზი დაიშალა.

[[1291]] წელს ჯვაროსნების უკანასკნელი ქალაქი [[აკო]] დაეცა და ამით ჯვაროსნული ლაშქრობებიც ერაც დასრულდა.

 

 

==სქოლიო==