აღმოსავლეთ ევროპის ვაკე: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

მყინვარების უდიდესი გავრცელების საზღვრის სამხრეთით ვაკის ზედაპირი ჯერ კიდევ გამყინვარებამდე იყო დასერილი მდინარეთა ხეობებით, ხოლო ეს პროცესი გააგრძელეს მყინვარების უხვმა მდნარმა წყლებმა. გარდა ამისა, მათი ზემოქმედების შედეგად დაგროვდა ქვიშიანი და თიხიანი ნალექების წყებები, რომლებიც აგებენ ტერასებს იმ დიდ მდინარეთა ძველ ხეობებში, რომლებიც სამხრეთისკენ მიედინებიან. შუამდინარეთებში ალაგ-ალაგ წარმოიქმნა ლიოსები — ქანები, რომლებიც წვრილი მტვრისებრი ნაწილაკებისგან შედგება. უკანასკნელი გამყინვარების საზღვრის სამხრეთით უფრო ძველი მყინვარული მორენა ნადნობი წყლებით ძლიერ გადაირეცხა: ბორცვები მოსწორდა და მორენული რელიეფი მხოლოდ ცალკეულ უბნებზე შემორჩა. მყინვარის ნადნობი წყლები ფხვიერ მასალას მყინვარულისწინა რელიეფის დიდ დადაბლებებშიც ლექავდა. ასე წარმოიშვა ქვიშის დაგროვებები პოლესიესა და მეშჩორის დაბლობ ვაკეებზე. შუამდინარეთების ბრტყელ ტერიტორიებზ წარმოიშვა დანალექი ქანები — თიხნარები, რომელიც ლიოსს ჰგავს, ამიტომ მათ ლიოსისებრს უწოდებენ.

 

==ლიტერატურა==