[[ფაილი:ReynaldofChatillon&PatriarchofAntioch.jpg|მინი|რეინალდ დე შატიიონი აწამებს ანტიოქიის პატრიარქს, [[XIII საუკუნე|XIII საუკუნის]] ხელნაწერი, [[საფრანგეთის ეროვნული ბიბლიოთეკა]]]]
'''რეინალდრენო დე შატიიონი''' ({{lang-fr|Renaud de Châtillon}}; გ. [[4 ივლისი]], [[1187]]) — [[ანტიოქია|ანტიოქიის]] მეფის უმცროსი შვილი, რომელმაც [[შატიიონის ციხე-სიმაგრე]] მდიდარი ქვრივის ცოლად მოყვანით ჩაიგდო ხელში. აქტიურად მონაწილეობდა [[ჯვაროსნული ლაშქრობები|ჯვაროსნულ ლაშქრობებში]] და საკმაო წარმატებასაც აღწევდა მანამ, სანამ მან არ გადაწყვიტა შეჭრილიყო [[ქრისტიანობა|ქრისტიანებით]] დასახლებულ [[კვიპროსი|კვიპროსზე]]. მან გაქურდა და ააოხრა კვიპროსი და მხოლოდ [[ბიზანტიის იმპერია|ბიზანტიის]] იმპერატორის თხოვნის შემდეგ დატოვა იგი. აღსანიშნავია, რომ მან მოიხმო იქ მყოფი ყველა სასულიერო პირი და ცხვირები დააჭრა. ამგვარი მოქცევა რეინალდისრენოს ყოველდღიური ცხოვრების წესი იყო. როდესაც ამ ბარბაროსობის შესახებ იერუსალიმის მეფე ბოლდუინ IV-მ შეიტყო, მან რეინალდირენო ციხეში გამოკეტა, 16 წლის შემდეგ კი იერუსალიმის მომდევნო მეფემ გი დე ლუზინიანმა გაათავისუფლა. რეინალდმარენომ ისევ მდიდარ ქვრივზე ქორწინებით ჩაიგდო ხელში კარაკის ძლევამოსილი ციხე-სიმაგრე. ამის შემდეგ მან დააყაჩაღა ქარავანი, სადაც იყო სულთან [[სალადინი]]ს და იყო. მან სამი დღის გაუპატიურების შემდეგ მოკლა სალადინის და, ხოლო შემდეგ უარი უთხრა სალადინს მისი დის სხეულის გადაცემაზე. სალადინმა ყურანზე დაიფიცა რომ თავისი ხელით მოკლავდა რეინალდსრენოს და შეასრულა თავისი დანაპირები, როდესაც ტყვედ ჩაიგდო იგი.
