ადრიანოპოლის სამშვიდობო ხელშეკრულება (1829): განსხვავება გადახედვებს შორის

ხელშეკრულების თანახმად, რუსეთი თურქეთს უბრუნებდა ომის დროს დაკავებული ევროპული ნაწილის ყველა ტერიტორიას გარდა [[დუნაი (მდინარე)|დუნაის]] ყელისა არსებული კუნძულებით. რუსეთის ხელში გადადიოდა [[შავი ზღვა|შავი ზღვის]] აღმოსავლეთ სანაპირო მდინარე [[ყუბანი (მდინარე)|ყუბანის]] ყელიდან - წმ. ნიკოლოზის ნავმისადგომამდე ციხე-სიმაგრეები [[ანაპა]], [[ნოვოროსიისკი|სუჯუკ-ყალე (ნოვოროსიისკი)]] და [[ფოთი]], ასევე ქალაქები [[ახალციხე]] და [[ახალქალაქი]]. თურქეთი აღიარებდა საქართველოს რუსეთის ხელში გადასვლას. რუსეთის ხელში გადადიოდა [[იმერეთი]], [[სამეგრელო]], [[გურია]], [[აფხაზეთი]] ასევე [[ერევნის სახანო|ერევნის]] და [[ნახჭევანი]]ს სახანოები (გადასცა ირანმა [[თურქმანჩაის სამშვიდობო ხელშეკრულება|თურქმანჩაის ზავით]]).

ადრიანოპოლის ხელშეკრულება ადასტურებდა თურქეთის მთელ ტერიტორიაზე რუსეთის ქვეშევრდომთათვის თავისუფალი ვაჭრობის უფლებას, რუსეთის ქვეშევრდომები თურქეთის ტერიტორიაზე სარგებლობდნენ სასამართლო იმუნიტეტით. ასევე თურქეთი უზრუნველყოფდა რუსეთისა და უცხოური სავაჭრო გემების თავისუფალ გასვლას [[ბოსფორი]]სა და [[დარდანელის სრუტე|დარდანელის]] სრუტეებში. თურქეთმა 18 თვის განმავლობაში კონტრიბუციის ვალდებულება აიღო (1,5 მილ. ჰოლანდიური მანეთი).