ლეოპოლდ II (სრი): განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ლეოპოლდ II''' ([[გერმ.]]: Leopold II.) (დ. [[5 მაისი]] [[1747]], [[ვენა]] – გ. [[1 მარტი]] [[1792]], [[ვენა]]) - იყო [[სრი|გერმანელი ერის საღვთო რომის იმპერიის]] იმპერატორი [[1790]]-[[1792]] წლებში და [[ტოსკანა|ტოსკანას]]ს დიდი ჰერცოგი [[1765]]-[[1790]] წელბში. ლეოპოლდ II [[ჰაბსბურგ-ლოთარინგია (დინასტია)|ჰაბსბურგ-ლოტარინგიის]] დინასტიის წარმომადგენელი იყო.

ლეოპოლდი იმპერატორ [[ფრანც I (სრი)|ფრანც I შტეფანის]] და მისი მეუღლის [[მარია თერეზია|მარია თერეზიას]]ს მე-9 შვილი იყო.

თავდაპირველად ლეოპოლდი [[მილანი|მილანის]]ს ჰერცოგად იყო გამიზნული, თუმცა უფროსი ძმის, [[ჰაბსბურგ-ლოთარინგია, კარლ იოზეფ ფონ|კარლის]] ([[1745]]-[[1761]]) ადრეული გარდაცვალების გამო ტაოსკანას დიდი ჰერცოგის მემკვიდრე გახდა. მამსი [[1765]] წელს გარდაცვალების შემდეგ იგი ტოსკანას მმართველი გახდა. ამ მიზეზის გამო ხშირად ტოსკანას [[ჰაბსბურგი (დინასტია)|ჰაბსბურგების]] [[სეკუნდოგენიტური|სეკუნდოგენიტურსაც]] უწოდებენ.

იოზეფ II-ის მოულოდნელი გარდაცვალების შემდეგ ლეოპოლდი [[1790]] წლის [[9 ოქტომბერი|9 ოქტომბერს]] [[ფრანკფურტ-ამ-მაინი|მაინის ფრანკფურტში]] იმპერატორად იქნა არჩეული და [[მაინცი|მაინცის]]ს [[კურფიურსტი|კურფიურტს]]-არქიეპისკოპოსმა [[ერთალი, ფრიდრიხ იოზეფ კარლ ფონ|ფრიდრიხ იოზეფ კარლ ფონ ერთალმა]] გვირგვინი დაადგა. მთელი თავისი მეფობა იგი ცდილობდა ძმის დაწყებული რეფორმების შეჩერებას და ძველი ყაიდის აღდგენას. განსაკუთრებით პრობლემატური იყო აჯანყებული [[უნგრეთი|უნგრელების]] და [[ბელგია|ბელგიელების]] დაშოშმინება. ლეოპოლდი ამისათვის სამხედრო ზალისმიერი მეთოდების გამოყენებასაც არ ერიდებოდა. [[1790]] წლის [[15 ნოემბერი|15 ნოემბერს]] ლეოპოლდი [[ბრატისლავა|პრესბურგში]], სანკტ-მარტინის ტაძარში უნგრეთის აპოსტოლარულ მეფედ, ხოლო [[1791]] წლის [[6 სექტემბერი|6 სექტემბერს]] [[პრაღა|პრაღაში]]ში სანკტ-ვეიტსის კათედრალში [[ბოჰემია|ბოჰემიის]] მეფედ ეკურთხა.

[[1791]] წლის ზაფხულში მან [[პრუსია|პრუსიის]] მეფე [[ფრიდრიხ ვილჰელმ II (პრუსია)|ფრიდრიხ ვილჰელმ II]]-სთან ერთად გამოაქვეყნა ე.წ. “[[პილნიცის დეკლარაცია]]”, რომელიც ფაქტობრივად [[საფრანგეთი|საფრანგეთის]]ს რევოლუციური მტავრობისათვის ომის გამოცხადებას უდრიდა. მიუხედავად იმისა, რომ დეკლარაცია ოფიციალურად ომს არ უცხადებდა საფრანგეთს, თავისი რეაქციული სინაარსით მან მეფის [[ლუი XVI (საფრანგეთი)|ლუი XVI]]-ის მდგომარეობა კიდევ უფრო გააუარესა.

[[nl:Keizer Leopold II van het Heilige Roomse Rijk]]