დაიბადა [[1888]] წლის [[ივლისი|14 ივლისს]] სოფელ მატანში. სწავლობდა ტფილისის სათავადაზნაურო გიმნაზიაში. 21 წლის ასაკში ქაქუცა ჩოლოყაშვილი გაიწვიეს ჯარში,სადაც იგი მსახურობდა ტვერის დრაგუნთა პოლკში. 1913 წელს მან ცოლად შეირთო ნინო მეღვინეთუხუცესი. 1914 წელს,როდესაც დაიწყო პირველი მსოფლიო ომი ქაიხოსრო ჯარში გაიწვიეს და ომის დასრულებამდე იგი პირნათლად ასრულებდა მასზე დაკისრებულ ფუნქციებს. [[1914]] წელს იგი დაიჭრა ავსტრიის ფრონტზე,რომლის შემდგომ გადაყვანილ იქნა კავკასიის ფრონტზე. შემდგომ იგი ბრძოლას აგრძელებს ოსმალების წინააღმდეგ და სრულად გამოჯანმრთელების შემდგომ ერთ–ერთი პირველი ეწერება ქართულ ცხენოსანთა რაზმში. თავისი ასეულით ჩოლოყაშვილი ასრულებს დიდებულ სამხედრო რეიდს და მესოპოტამიის უდაბნოს გავლით უერთდება ინგლისელებს. ამასობაში საქართველო აცხადებს დამოუკიდებლობას და ქაიხოსრო უკვე თავის საამაყო სამხედრო კარიერას სუვერენული სამშობლოს ჯარში აგრძელებს.სამწუხაროდ,მას დიდხანს არ დასცალდა მამულისადმი მსახური. პირსისხლიანი ბოლშევიკების შემოჭრის შემდეგ, [[1921]] წლის [[მარტი|17 მარტს]] ბათუმს ნავსადგურიდან გადის გემი,რომელშიც პრაქტიკულად საქართველოს მთელი მთავრობა სრული შემადგენლობით იმყოფება...გემს არ გაჰყოლია ერთგული მამულიშვილი ქ.ჩოლოყაშვილი, რომელიც ამ დროისთვის სამეგრელოში იმყოფება და ადგენს გეგმებს საქართველოს გასათავისუფლებლად. ამ პერიოდიდან იწყება გულანთებული მამულიშვილის ბრძოლა უჯიშო ბოლშევიკების წინააღმდეგ. [[1922]] წლის [[მარტი|12 მარტიმარტს]] ქ.ჩოლოყაშვილი თავის შეფიცულებთან ერთად ქიზიყიდან ტყეში გადის და იწყებს პარტიზანულ ბრძოლას.[[1922]] წლის ივნისიივნისში სიღნაღთან მოხდა პირველი შეტაკება წითელი არმიის ნაწილებთან. [[1922]] წლის ზაფხულს ამბოხებამ იფეთქა ხევსურეთში, რომელიც რუსის ჯარმა სისხლში ჩაახშო. უამრავი ადამინი იქნა გაჟლეტილი,მაგრამ მტარვალებმა ქაქუცას კვალს მაინც ვერ მიაგნეს. ამასობაში იგი ჩეჩნეთში იმყოფება იმ მიზნით,რომ აგრესორის წინააღმდეგ იბერო–კავკასიელებმა ერთობლივი და კოორდინირებული ბრძოლა აწარმოონ. შემოდგომით ქაქუცა საქართველოს უბრუნდება. [[1924]] წლის [[აგვისტო|17 აგვისტოსთვის]] დანიშნული იქნა უმთავრესი ამბოხება,რომელშიც მონაწილეობა დასავლეთ საქართველოსაც უნდა მიეღო. ანტიბოლშევიკური აჯანყება 29 აგვისტოსთვის გადაიდო. [[1924]] წლის[[აგვისტო|29 აგვისტოაგვისტოს]], ჩოლოყაშვილის მცირერიხცოვანმა რაზმმა მთლიანად აიღო მანგლისი. [[1924]] წლის [[სექტემბერი|3 სექტემბერისექტემბერს]], დალაშქრა დუშეთი. [[1924]] [[სექტემბერი|6 სექტემბერისექტემბერს]], სვიმონიანთ–ხევში მოხდა სახელგანთქმული [[ხევ–გრძელას ბრძოლა]], სადაც ქ.ჩოლოყაშვილმა თავისი უბადლო სამხედრო ტალანტი გამოავლინა და ასეულობით რუს ჯარისკაცს ერთმანეთი დაახოცვინა. ამ ბრძოლის მრავალ სახელოვან მხედართმთავარს შეშურდებოდა. მიუხედავად ამისა, ქაიხოსრო მიხვდა რომ, ამგვარი ბრძოლებით იგი საწადელ მიზანს ვერ მიაღწევდა და 1924 წლის სექტემბერში მან თანამებრძოლებთან ერთად ტრაპიზონიდან გეზი საფრანგეთისკენ აიღო. სამშობლოს გულმოკლული სტოვებდა დიადი პატრიოტი,რომელმაც ყველაფერი გააკეთა ქვეყნის საკეთილდღეოდ. ქაქუცა ჩოლოყაშვილმა,უბადლო რაინდმა და ვაჟკაცობის ზოგადსაკაცობრიო ეტალონმა თავისი ერთგულებით იმდენი შესძინა თავის მრავალჭირნახად ერს,რომ მისი საქმეებით მარად იამაყებს მადლიერი ქართველი ერი. [[1930]] წლის [[ივნისი|27 ივნისიივნისს]], ხანგრძლივი ავდმყოფობის შედეგად გარდაიცვალა ადამიანი,რომელიც სრულიად საქართველოს უყვარდა. დღემდე,ქაიხოსრო ჩოლოყაშვილი განისვენებს სენტ–უანის (პარიზის მახლობლად)სასაფლაოზე. [[1989]] წლის [[ივლისი|14 ივლისიივლისს]], სოფელ მატანში ეროვნული მოძრაობის ლიდერებმა ფართოდ საზოგადოებასთან ერთად აღნიშნეს სამშობლოს სიყვარულით დაფერფლილი რაინდის დაბადებიდან [[101]] წლისთავი.
იმ პირთა სია,რომლებმაც ქ.ჩოლოყაშვილთან ერთად დატოვეს სამშობლო:
