სამება: განსხვავება გადახედვებს შორის

* '''ძე''' - მამისაგან შობილია (არა ქმნილი), საუკუნეთა (დროთა) უწინარეს ე.ი. დროის მიღმა - დაუსაბამოა.

* '''სულიწმინდა''' - მამისაგან გამოვალს - დაუსაბამოა.

'''სამება''' – [[ქრისტიანული ღვთისმეტყველება|ქრისტიანული ღვთისმეტყველების]] უმთავრესი დოგმატი, რომლის მიხედვით, [[ღმერთი]] ერთი თავისი არსებით, მაგრამ „სამგვამოვანია“ (სამპიროვანი); [[მამა ღმერთი]], [[ძე ღმერთი]] (ლოგოსი — „სიტყვა“ )და [[სულიწმინდა]]; სამების წევრნი თანასწორნი და თანაარსებულნი არიან. ტერმინი „სამება“ ახალ აღთქმაში არ გვხვდება. იგი ჩნდება II საუკუნის მიწურულში ([[თეოფილე]], [[ტერტულიანე]]), მოძღვრება სამების შესახებ განვითარდა III საუკუნეში (ორიგენე). კონცეფციამ ღვთაების „სამგვამოვნების“ შესახებ ქრისტიანულ ეკლესიაში მწვავე დისკუსია გამოიწვია (ე. წ. [[ტრინტარული პაექრობანი]]). სამების დოგმატი შემუშავდა [[ნიკეის პირველი საეკლესიო კრება|ნიკეის პირველ საეკლესიო]] (325) და [[კონსტანტინოპოლის პირველი საეკლესიო კრება|კონსტანტინოპოლის პირველ საეკლესიო]] (381) კრებებზე. (ლიტ. ლომინაძე ბ., ქსე, ტ. 8, გვ. 711, თბ., 1984)

 

{{ესკიზი-ქრისტიანობა}}

{{წმინდა სამება}}

 

[[კატეგორია:წმინდა სამება]]

[[pt:Trindade (cristianismo)]]

[[qu:Kimsantin Dyus]]

[[ro:Sfânta Treime]]

[[ru:Троица]]