საიათნოვა: განსხვავება გადახედვებს შორის

საიათნოვა (ნამდვ. სახელი არუთიუნ საიათიანი) 1712 წელს დაიბადა თბილისში. დედა თბილისელი ჰყავდა, მამა კი წარმოშობით ან [[ალეპო]]დან ან [[ადანა]]დან უნდა ყოფილიყო. საიათნოვა განთქმული იყო საკუთარი ლექსებით, სიმღერითასიმღერით. დაუკრავდა კამანჩეზე, დაკვრით[[ჩონგური|ჩონგურზე]]. ის [[ერეკლე II]]-ის კარის მომღერალი და მუსიკოსი იყო და გადმოცემით დიპლომატის ფუნქციასაც ასრულებდა. ასევე გადმოცემით მისი შუამავლობით შესაძლებელი გახდა ალიანსი საქართველოს, სომხეთსა და შირვანს შორის [[სპარსეთის იმპერია|სპარსეთის იმპერიის]] წინააღმდეგ. თუმცა მეფის ქალიშვილის სიყვარულის გამო კარის სამსახური დაკარგა და დანარჩენი ცხოვრება გზაში ხეტიალსა და სიმღერაში გალია. 1768 წელს ბერად შედგა ახპატში, დროდადრო თბილისს უბრუნდებოდა. ლეგენდის თანახმად, დაიღუპა 1795 წლის სექტემბერში [[ახპატი|ახპატის მონასტერში]] [[აღა-მაჰმად ხანი]]ს არმიისშემოსევის მიერდროს. დაკრძალულია თბილისის აოხრების[[სურფგევორქი]]ს დროსეკლესიაში.

საიათნოვას პოეზია ორიგინალურიორიგინალურია სტილითა და რიტმიკით. მის პოეზიაში თავი იჩინა აღმოსავლურმა სალექსო ფორმებმა და ლექსიკამ გარკვეული გავლენა მოახდინა თანადროულსა და მომდევნო ხანის ქართულ ლიტერატურაზე. საიათნოვას ქართული ლექსები გამოსცეს ი. გრიშაშვილმა (1918) და ალ. ბარამიძემ (1963); სომხური ლექსები თარგმნეს ლ. მელიქსეთ-ბეგმა (1935), გ. შაჰ-ნაზარმა (1972); აზერბაიჯანული — გ. შაყულაშვილმა (1970).