ჯულია ლენონი: განსხვავება გადახედვებს შორის

|პორტრეტი = julia_stanley.jpg

|დაბ თარიღი = 12 მარტი, 1914

| გარდ თარიღი = {{გარდაცვალების თარიღი და ასაკი|1958|7|15|1914|3|12|df=y}}

'''ჯულია ლენონი''' (ქალწულობის გვარი - '''სტენლი''') (დ. [[12 მარტი]], [[1914]] -— გ. [[15 ივლისი]], [[1958]]) იყო ინგლისელი მუსიკოსის [[ჯონ ლენონი]]ს დედა. ჯონი იყო მისი პირველი და ერთადერთი შვილი ალფრედ ლენონთან ქორწინებიდან. შემდგომში მას ჰყავდა ერთი ქალიშვილი ”ტაფფი”„ტაფფი“ უილიამსისაგან -— ვიქტორია, რომელიც უარყო ოჯახის ზეწოლის გამო და კიდევ ორი ქალიშვილი: ჯულია და ჯაკი ჯონ ”ბობი”„ბობი“ დიკინსთან ქორწინებიდან.

1958 წლის 15 ივლისს მას თავისი დის, მიმის სახლის შორიახლოს დაეჯახა პოლიციელის მანქანა. ჯონმა დიდი ტრავმა მიიღო მისი დაღუპვისგან, რაც შემდგომში აისახა კიდეც მის შემოქმედებაში სიმღერების "„[[Julia]]"“ (”ჯულია”„ჯულია“) და "„[[Mother (ჯონ ლენონის სიმღერა)|Mother]]”“ (”დედა”„დედა“) სახით.

ჯულია სტენლი, შემდგომ ოჯახში ჯუდის სახელით ცნობილი, იყო ხუთ დას შორის მეოთხე, რომელიც დაიბადა 1914 წელს [[ლივერპული|ლივერპულში]] ჰედ სტრიტის 8-ში. ლენონმა მოგვიანებით დაურთო, რომ "სტენლის„სტენლის გოგონები”გოგონები“ იყვნენ "ხუთი„ხუთი, ფანტასტიური, ძლიერი, ლამაზი და ინტელექტუალური ქალი"ქალი“. მათი მამა ჯორჯი განთავისუფლდა საზღვაო სამსახურიდან და დაიწყო მუშაობა ლივერპულისა და [[გლაზგო]]ს ხსნის ასოციაციაში სადაზღვევო გამომძიებლად. მან ოჯახი საცხოვრებლად გადაიყვანა უოლტონის გარეუბანში, სადაც ისინი ცხოვრობდნენ პენი-ლეინის უბანში ტერასული ტიპის პატარა სახლში მისამართზე [[9 Newcastle Road|ნიუკასლ როუდის 9]]. მისი დედა ენი ჯეინ სტენლი გარდაიცვალა 1945 წელს და ჯულიამ თავის თავზე აიღო მამაზე მზრუნველობა, რაშიც მიმისაგან არც თუ ისეთ დიდ თანადგომას ღებულობდა.

[[ალფრედ ლენონი|ალფრედ (ფრედი) ლენონი]] -— მის ოჯახში ”ალფის”„ალფის“ სახელით წოდებული -— იყო მუდამ ხუმარა და მახვილგონიერი ადამიანი. ის დიდხანს ვერ ჩერდებოდა სამსახურებში, ვინაიდან ერჩივნა ლივერპულის ვოდევილების თეატრებსა და კინოთეატრებში სიარული, სადაც ყველა ბილეთების გამყიდველს იცნობდა სახელებით. სწორედ ლივერპულში, კამდენ-როუდზე განლაგებულ კინოთეატრ ”ტროკადეროში”„ტროკადეროში“ შეამჩნია მან პირველად ქერათმიანი გოგონა ნათელი ღიმილითა და მოგრძო პირისახით. მას ერქვა ჯულია სტენლი.

ალფრედმა მეორედ ჯულია ნახა სელფონ პარკში, როდესაც თავის მეგობართან ერთად წასული იყო გოგოების შესაბმელად. ლენონი, რომელსაც ეხურა ქვაბისებრი ქუდი და ეჭირა სიგარეტის მუნდშტუკი, დაინახა ძელსკამზე მჯდომი ”ეს„ეს პატარა უსახლკარო”უსახლკარო“ გოგონა. ჯულიამ (რომელიც იმ დროს სულ 14 წლისა იყო) უთხრა, რომ მისი ქუდი ”სულელურად”„სულელურად“ გამოიყურებოდა, რაზედაც 15 წლის ალფრედმა უპასუხა, რომ სამაგიეროდ ჯულიას ჰქონდა ”ლამაზი”„ლამაზი“ შესახედაობა და მის გვერდით დაჯდა. ჯულიამ სთხოვა ალფრედს მოეძრო ქუდი, მანაც მოიხადა და პირდაპირ სელფონ პარკის ტბაში გადაისროლა. ჯულია ხშირად იპყრობდა ქუჩაში მზერით მამაკაცებს. ის იყო მომხიბვლელი და კარგი აღნაგობის გოგონა დიდი ყავისფერი თვალებით, თუმცა მაღალ ქუსლებზე მდგომი სიმაღლეში აღწევდა 5,2 [[ფუტი|ფუტს]]. ის ყოველთვის კარგად ჩაცმული იყო და ღამით მაკიაჟით იძინებდა, რათა დილით გაღვიძებულს ლამაზი შესახედაობა ჰქონოდა. ჯულია ხშირი სტუმარი იყო ლივერპულის საცეკვაო დარბაზებისა და კლუბების, სადაც მას ხშირად იწვევდნენ საცეკვაოდ ჯარისკაცები, მეზღვაურები, ოფიციანტები და სხვ. ამბობდნენ, რომ ის იუმორით სავსე პიროვნება იყო და შეეძლო მთელი დღისა და ღამის მანძილზე ემღერა პოპულარული სიმღერები. იმასაც ამბობდნენ, რომ მისი ხმა წააგავდა ვერა ლინის ხმას მაშინ, როდესაც ალფრედის ხმა წააგავდა [[ლუი არმსტრონგი]]სა და ალ ჯოლსონის ხმას. ჯულია უკრავდა უკელელეზე, აკორდეონსა და [[ბანჯო]]ზე (ისევე, როგორც ალფრედი), თუმცა არასდროს მისდევდნენ მუსიკას პროფესიონალიზმის მისაღწევად. ისინი მთელი დღეები ერთად დაეხეტობოდნენ ლივერპულში და ოცნებობდნენ იმაზე, თუ რას გააკეთებდნენ მომავალში: როგორ გახსნიდნენ მაღაზიას, კაფეს, ბარს ან კლუბს.

1938 წლის [[3 დეკემბერი|3 დეკემბერს]], პირველი შეხვედრიდან 11 წლის შემდეგ, ჯულია და ალფრედი დაქორწინდნენ ჯულიას მიერვე წამოყენებული შეთავაზების საფუძველზე. ქორწინების აქტი შედგა ბოლტონ სტრიტის სამოქალაქო აქტების რეგისტრატურაში. ჯულიას ოჯახის არცერთი წევრი არ დასწრებია ცერემონიას. ჯულიამ ქორწინების მოწმობას წააწერა ”cinema„cinema usherette”usherette“ (კინოს ბილეთების გამყიდველი). მათ თაფლობის თვე გაატარეს რესტორან Reece's-ში კლეიტონ სქვერზე (სადაც შემდგომში ჯონ ლენონმა იზეიმა სინტია პაუელზე დაქორწინება), შემდეგ კი წავიდნენ კინოთეატრში. ჯულიამ შეაბიჯა ნიუკასლ როუდის 9-ში ქორწინების მოწმობის ფრიალით და დაიძახა ”აგე„აგე! - მე მასზე დავქორწინდი”დავქორწინდი“. ეს იყო ერთგვარი დაუმორჩილებლობის ჟესტი თავისი მამის წინააღმდეგ, რომელიც ემუქრებოდა მას იმით, რომ შვილად აღარ სცნობდა, თუ შეყვარებულთან თანაცხოვრებას გაბედავდა. ამ პირველ ღამეს ჯულია დარჩა მამის სახლში, ხოლო ალფრედი დაბრუნდა თავის საცხოვრებელში. მეორე დღეს ალფი დაბრუნდა ზღვაში სამი თვით, გაემგზავრა რა გემით [[ვესტ-ინდოეთი|ვესტ-ინდოეთში]].

თავიდან სტენლების ოჯახმა სრული იგნორირება გაუკეთა ალფრედს, მიაჩნდათ რა, რომ ის იყო ”ყველასათვის„ყველასათვის გამოუსადეგარი -— ნამდვილად მიუღებელი ჩვენი ჯულიასათვისო”ჯულიასათვისო“. ჯულიას მამა ალფრედისგან მოითხოვდა ეჩვენებინა რაიმე კონკრეტული მაგალითი იმისა, რომ ის შესძლებდა ჯულიას მატერიალურად რჩენას, მაგრამ ფრედის ერთადერთი იდეა იყო სამსახური დაეწყო ხმელთაშუაზღვის სავაჭრო საზღვაო ფლოტის გემზე ოფიციანტად. ის დაბრუნდა ლივერპულში რამდენიმე თვით ზღვაში ყოფნის შემდეგ და გადავიდა სტენლების ოჯახში ნიუკასლ როუდზე. მან თავი წარუდგინა ადგილობრივი თეატრის ხელმძღვანელობას როგორც ”გემის„გემის საესტრადო არტისტი”არტისტი“, თუმცა უშედეგოდ. ამასობაში ჯულიასთვის ცნობილი გახდა, რომ ის 1940 წლის იანვრიდან დაფეხმძიმებულიყო. როდესაც დაიწყო [[მეორე მსოფლიო ომი]], ალფრედი გააგზავნეს სამუშაოდ სავაჭრო ფლოტის მეზღვაურად, თუმცა ის რეგულარულად უგზავნიდა ფულს ჯულიას, რომელიც ცხოვრობდა ნიუკასლ როუდის 9-ში მის პატარა ჯონთან ერთად. როდესაც ალფრედმა 1943 წელს თვითნებურად დასტოვა სამსახური, ფულის მიღება ჯულიას შეუწყდა.

1946 წლის ივლისში [[251 Menlove Avenue|მიმის სახლს]] ესტუმრა ლენონის მამა -— ალფრედი და პატარა ჯონი წაიყვანა ბლექპულში. მას ახალ ზელანდიაში გამოუჩნდა სამუშაო და გადაწყვეტილი ჰქონდა თან წაეყვანა თავისი შვილი, მაგრამ მოულოდნელად მამა-შვილს თავს დაადგა ჯულია. ცოლ-ქმარს შორის გაიმართა კამათი და მათ ორჯერ დააყენეს ჯონი არჩევანის წინაშე: ან დედა ან მამა. ორჯერვე ჯონმა მამასთან გამგზავრება არჩია, მაგრამ, როდესაც თვალცრემლიანი ჯულია უკან გაბრუნდა, ჯონი ტირილით გამოედევნა დედას. გულდაწყვეტილი ალფრედი მარტო გაემგზავრა ახალ ზელანდიაში.

როდესაც ჯონი წამოიზარდა, მას დაუოკებელი ლტოლვა გაუჩნდა მუსიკისადმი. მიმი მეტად მკაცრი აღმზრდელი გამოდგა და ყველანაირად ეწინააღმდეგებოდა ჯონის ამ მიდრეკილებას. სამაგიეროდა მისი ქმარი [[ჯორჯ თუგუდ სმიტი|ჯორჯ სმიტი]] უფრო ალერსიანი იყო ჯონის მიმართ და სწორედ მან უყიდა ჯონს პირველი მუსიკალური ინსტრუმენტი. ეს იყო პირის გარმონი. ამასობაში ჯულიამაც მოუწონა ჯონს მუსიკისადმი ლტოლვა და პირველმა შეასწავლა მას ბანჯოზე დაკვრა. შემდეგ გიტარაც უყიდა და „[[ქუორიმენი|”ქუორიმენში”ქუორიმენში]]“ მონაწილეობასა და [[პოლ მაკარტნი]]სთან ურთიერთობაც მოუწონა. ლენონი მეცხრე ცაზე იყო, ვინაიდან მან დედამისში დაინახა არა მარტო მშობელი, არამედ მეგობარი და მასწავლებელიც.

ჯულია მიმის სახლს თითქმის ყოველდღე სტუმრობდა, სადაც ისინი საუბრობდნენ და მიირთმევდნენ ჩაის ნამცხვრით დილის ოთახში ან, როცა თბილოდა -— იდგნენ ბაღში. 1958 წლის 15 ივლისის საღამოს ნეიჯელ უოლი ესტუმრა ჯონ ლენონს და დაინახა ჭიშკართან მისაუბრე ჯულია და მიმი. ჯონი შინ არ დახვდა, ვინაიდან ის ამ დროს იმყოფებოდა ჯულიას სახლში ბლუმფილდ როუდზე. უოლიმ გააცილა ჯულია მენლავ ავენიუს იქით ავტობუსის გაჩერებამდე გზაში ხუმრობა-ხუმრობით. დაახლოებით 9 საათსა და 30 წუთზე უოლი დაშორდა მას და ჯულია გადავიდა ქუჩაზე ორ საგზაო ხაზს შორის. ხუთი წამის შემდეგ უოლის შემოესმა ”ხმამაღალი ბრახუნი” და რომ შემოტრიალდა, დაინახა ”ჰაერში„ჰაერში ატყორცნილი”ატყორცნილი“ ჯულიას სხეული, რომელიც შეჯახების ადგილიდან 100 [[ფუტი]]ს მოშორებით დაეცა. უოლი გაიქცა უკანვე მიმისაკენ და ისინი ელოდნენ სასწრაფო დახმარების მანქანის მოსვლას. მიმი ისტერიულად ტიროდა.

ჯულიას სასიკვდილოდ დაეჯახა სტანდარდ ვანგარდის ავტომობილი ნომრით LKF 630, რომელსაც მართავდა პოლიციელი მოსწავლე მძღოლი ერიკ კლაგი. შემდგომში მან განაცხადა: ”მისის„მისის ლენონმა უბრალოდ გაირბინა ჩემს წინ. მე არანაირად არ შემეძლო ამეცილებინა მისთვია. არ ამიჩქარებია, გეფიცებით. ეს იყო უბრალოდ ერთ-ერთი იმ საშინელ მოვლენათაგაგანი, რაც ხდება”ხდება“. კლაგი გამართლებულ იქნა ყველა ბრალდებისაგან და მხოლოდ დროებით შეუჩერეს უფლებამოსილება. როდესაც მიმიმ ვერდიქტი მოიმინა, ის ისე განრისხდა, რომ კლაგს მთელი ხმით უყვიროდა ”მკვლელო„მკვლელო!”“. მოგვიანებით კლაგმა დატოვა პოლიცია და გახდა ფოსტალიონი. აღსანიშნავია, რომ 1964 წელს მისი მოვალეობის სფეროში შედიოდა, მიეტანა ფანების წერილებით სავსე ტომრები [[პოლ მაკარტნი]]ს სახლში -— [[20 Forthlin Road|ფორტლინ როუდის 20]] ნომერში.

ჯულია დაკრძალულ იქნა ალერტონის სასაფლაოზე ლივერპულში. მის საფლავზე წარწერა არ გაკეთებულა, თუმცა ახლახანს ამოცნობილ იქნა "CE„CE (Church of England - ინგლისის ეკლესია) 38-805"805“ ნომრის მიხედვით. სასაფლაოზე ეს ადგილი მდებარეობს ბლუმფილდ როუდის 1 შენობიდან დაახლოებით 1.19 კილომეტრის მოშორებით აღმოსავლეთით. სტენლების ოჯახი იმედოვნებს, რომ საბოლოოდ გაკეთდება ჯულიას საფლავზე წარწერა.

ჯულიას სიკვდილმა ისეთი ტრავმა მიაყენა მოზარდ ჯონს, რომ შემდგომი ის ორი წლის განმავლობაში ეტანებოდა სასმელს და ხშირად ერთვებოდა ჩხუბებში. ამ ტრაგედიამ მასში ემოციური სირთულეები გამოიწვია, რაც თან სდევდა ცხოვრების ხანგრძლივი მონაკვეთის მანძილზე, თუმცაღა ამანვე შეუწყო ხელი მაკარტნისთან დაახლოებაში, ვინაიდან მანაც დაკარგა დედა ადრეულ ასაკში. ჯულიას ხსოვნა ისეთი სიმღერების შექმნის შთაგონების წყაროდ იქცა, როგორებიცაა ”ბითლზის”„ბითლზის“ "Julia"„Julia“ თავისი ზღაპრული წარმოსახვებით გამოთქმული ფრაზით: "hair„hair of floating sky glimmering"glimmering“ ("ცაში„ცაში ციმციმით მონავარდე თმები"თმები“), რაც ჯონის ჭაბუკობის ხანიდან მისი დედის ხსოვნის გამოძახილია.

ჯონი აღნიშნავდა: ”ეს„ეს იყო იოკოსა და დედაჩემის თავისებური შეხამება, რომელიც ერთ არსში გაერთიანდნენ”გაერთიანდნენ“. სიმღერები ”Mother"„Mother“ და "My„My Mummy's Dead"Dead“ დაიწერა არტურ იანოვის "Primal„Primal Scream"Scream“ თერაპიის ზეგავლენით, რომელიც შევიდა ჯონ ლენონის 1970 წელს გამოცემულ სოლო ალბომში ”„[[John Lennon/Plastic Ono Band]]”“.