ხელფეხშეკრული კოლხური: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
'''ხელფეხშეკრული კოლხური''' — ცურვის უნიკალური, სამხედრო-საწვრთნელი სტილი. კიდურების მოძრაობა [[ცურვა|ცურვის]] ამ სახეობაში საყოველთაოდ აღიარებული ტრადიციული გაგებით არ გამოიყენება. სრიალი ხორციელდება წელისა და შეტყუპებული ფეხების [[დელფინი]]სებური მოძრაობით. ერთერთი სტილი [[ჰენრი კუპრაშვილი]]ს მიერ გაცოცხლებული [[ქართული ცურვა|ქართული ცურვის]] კოლხურ–იბერიული კომპლექსიდან: „ლაზური“, ანუ „[[თავისუფალი კოლხური]]“, „ოკრიბულა“, „ხელფეხშეკრული კოლხური“; „აფხაზური“, „იბერიული“, „ქიზიყური“, „ხაშურული“, „თახვია“.
 
[[1960-იანები|1960-იანი]] წლების დასაწყისში, [[ანაკლია|ანაკლიის მახლობლად]], [[ერგეტა|სოფ. ერგეტაში]], [[მეგრელ|მეგრელ]] ბერიკაცს [[ლევან ქურსუა]]ს ([[1887]]-[[1969]]) აქვს მოყოლილი ქართული ლეგენდა, რომ უძველეს დროში [[კოლხები|კოლხი]] ([[ლაზები|ლაზი]]) და [[იბერია|იბერიელი]] მეომრები სამხედრო მომზადების დროს იყენებდნენ ხელფეხშეკრული ყაიდით ცურვას.
 
ერთი შეხედვით, ეს შეიძლება ახირებადაც კი მოეჩვენოს ზოგიერთს, მაგრამ სინამდვილეში იგი მეომრის აღზრდისა და ჩამოყალიბების უფრო ღრმად გააზრებულ [[ფსიქოლოგია|ფსიქოლოგიურ]] საფუძველს ემყარება. კერძოდ, ხელფეხშეკრული (როდესაც ოთხივე კიდურია გაკოჭილი) ცურვა ორ მიზანს ისახავდა: