ხატმებრძოლეობა: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

იმპერატორის განკარგულებით აიკრძალა ხატების თაყვანისცემა. მან ბრძანა ეკლესიიდან მათი გატანა. იმპერატორი და მისი მომხრეები მიიჩნევდნენ, რომ ხატების თაყვანისცემა იყო იგივე კერპმსახურება. ქრისტიანთა დიდი ნაწილი აღაშფოთა იმპერატორის ამ გადაწყვეტილებამ. ხატმებრძოლთა წინააღმდეგ განსაკუთრებით ამხედრდა ბერ-მონაზვნობა და ეკლესიის სხვა მსახურნი. ამან საშუალება მისცა იმპერატორს ეკლესია-მონასტრებისათვის მიწები და ქონება ჩამოერთმია. ამით იგი ცდილობდა სახელმწიფო ხაზინის გამდიდრებას და თავისი ხელისუფლების განმტკიცებას.

ამ ბრძოლებმა [[ბიზანტიის იმპერია]]ს და მის ხელისუფლებას უარყოფითი შედეგი მოუტანა. ქვეყნის შიგნით დაპირისპირებას დაემატა [[არაბები|არაბთა]] და [[ბულგარელები|ბულგარელთა]] აგრესიის გააქტიურება. ხატმებრძოლეობამ მეტად დაძაბა ურთიერთობა იმპერატორებსა და რომის პაპებს შორის. [[IX საუკუნე]]ში რომის პაპ [[ნიკოლოზ I (პაპი)|ნიკოლოზ I-სა]] და [[კონსტანტინოპოლი]]ს პატრიარქ [[ფოტი (კონსტანტონოპოლის პატრიარქი)|ფოტი]]ს შორის დაპირისპირებამ აშკარა გახადა [[რომი]]სა და კონსტანტინოპოლის მღვდელმთავართა ინტერესები. ეს იყო ბრძოლა მსოფლიო ეკლესიის მეთაურის ტიტულისათვის. პაპის მიერ ეკლესიისაგან ფოტიოს განკვეთას, კონსტანტინოპოლის საეკლესიო კრებამ პაპის შეჩვენებით უპასუხა.

 

 

[[კატეგორია:ქრისტიანობა]]

[[კატეგორია:ბიზანტიის იმპერია]]

 

[[bg:Иконоборство]]