ძველი ქართული ენა: განსხვავება გადახედვებს შორის

შედარებით განსხვავებულია '''[[ე]]'''–სა და უმარცვლო '''{{უბრჯგუ}}'''–ზე გათავებული სახელების ბრუნება. ე–ფუძიან სახელებში ბრუნვის ნიშნები იგივეა, რაც ა–ფუძიუანში, მოქმედებს ასევე ორ ბრუნვაში შეკვეცის წესიც, თუმცა სახელობით ბრუნვაში, ნაცვლად სიტყვის ბოლოში თავმოყრილი '''ეჲ''' ჯგუფისა ჩნდება '''[[ჱ]]'''; მაგალითად: ძ'''ჱ''', მთოვარ'''ჱ''', მხარ'''ჱ'''... {{უბრჯგუ}}–ზე გათავებული სახელების ბრუნებისას, სამ ბრუნვაში (სახელობითსი, ნათესაობითსა და მოქმედებითში) თავს იყრის {{უბრჯგუ}}ი ჯგუფი, რომელსაც ცვლის ერთი ასო – ჳ. მაგალითად: ნაძჳ, ნაძჳ–'''ს'''(ა), ნაძჳ–'''თ'''(ა) (ფუძე – '''ნაძუნაძ{{უბრჯგუ}}'''), ღაწჳ, ღაწჳ–'''ს'''(ა), ღაწჳ–'''თ'''(ა) (ფუძე – '''ღაწუღაწ{{უბრჯგუ}}''').