„ჰუმატ ად-დიიარი“ („სამშობლოს მცველები“; არაბ. حُمَاةَ الدِّيَار) — სირიის ეროვნული ჰიმნი. ტექსტის ავტორი — ჰალილ მარდამ-ბეი (1895—1959), კომპოზიტორი — მუჰამად ფლეიფილი (1899—1985). ჰიმნი დაამტკიცეს 1936 წელს, თუმცა, ეგვიპტესა და სირიას შორის გაერთიანებული სახელმწიფოს არსებობის დროს (გარ) არ გამოიყენებოდა. გარ-ის ეროვნული ჰიმნის შექმნა გატაწყვეტილი იყო ორი ქვეყნის ჰიმნის შერწყმით. ფედერაციის დაშლის შემდგომ 1961 წელს სირიის ეროვნული ჰიმნი მთლიანად აღადგინეს.

حُمَاةَ الدِّيَار
ჰუმატ ად-დიიარი
ქართ. სამშობლოს მცველები
ქვეყანა სირიის დროშა სირია
ტექსტის ავტორი ჰალილ მარდამ-ბეი, 1936
მუსიკის ავტორი მუჰამად ფლეიფილი, 1936
შემოღებულ იქნა 1936

ტექსტი რედაქტირება

არაბული რედაქტირება

حُـماةَ الـديارِ عليكمْ سـلامْ

أبَتْ أنْ تـذِلَّ النفـوسُ الكرامْ
عـرينُ العروبةِ بيتٌ حَـرام
وعرشُ الشّموسِ حِمَىً لا يُضَامْ
ربوعُ الشّـآمِ بـروجُ العَـلا
تُحاكي السّـماءَ بعـالي السَّـنا
فأرضٌ زهتْ بالشّموسِ الوِضَا
سَـماءٌ لَعَمـرُكَ أو كالسَّـما

رفيـفُ الأماني وخَفـقُ الفؤادْ
عـلى عَـلَمٍ ضَمَّ شَـمْلَ البلادْ
أما فيهِ منْ كُـلِّ عـينٍ سَـوادْ
ومِـن دمِ كـلِّ شَـهيدٍ مِـدادْ؟
نفـوسٌ أبـاةٌ ومـاضٍ مجيـدْ
وروحُ الأضاحي رقيبٌ عَـتيدْ
فمِـنّا الوليـدُ و مِـنّا الرّشـيدْ
فلـمْ لا نَسُـودُ ولِمْ لا نشـيد؟

ტრანსკრიფცია სფა რედაქტირება

ḥumaːta d-dijaːri ʕalajkum salaːm
ʔabat ʔan taðilːa n-nufuːsu l-kiraːm
ʕariːnu l-ʕuruːbati bajtun ḥaraːm
wa ʕarʃu ʃ-ʃumuːsi ḥiman laː juḍaːm
rubuːʕu ʃ-ʃaʔaːmi buruːʤu l-ʕalaː
tuḥaːkiː s-samaːʔa bi-ʕaːliː s-sanaː
fa-ʔarḍun zahat bi-ʃ-ʃumuːsi l-wiḍa
samaːʔun la-ʕamruka ʔaw ka-s-samaː
rafiːfu l-ʔamaːni wa χafqu l-fuʔaːd
ʕalaː ʕalamin ḍamːa ʃamla l-bilaːd
ʔamaː fiː-hi min kulli ʕajnin sawaːd
wa min dami kulːi ʃahiːdin midaːd
nufuːsun ʔubaːtun wa maːḍin maʤiːd
wa ruːhu l-ʔaḍaːḥi raqiːbun ʕatiːd
fa-minːaː l-waliːdu wa minːaː r-raʃiːd
fa-lim laː nasuːdu wa lim laː naʃiːd

პირდაპირი ნათარგმნი რედაქტირება

სამშობლოს მცველებო, მშვიდობა თქვენ!
დაგვემდებარებას ეწინააღმდეგება ამაყი სულები (ჩვენი).
არაბების ადგილი, წმინდა სახლი
და მზის ტახტი, რომელსაც არ უწერია იყოს დაპყრობილი.
ლევანტის მტები, როგორც მაღალი ცათამბჯენები
რომლებიც დიალოგში არიან ცის ზენიტთან.
მიწა მშვენიერია კაშკაშა მზეებით,
სხვა ზეცის გახდომით ან თითქმის მისით.
იმედის მღელვარება და გულის ცემა-
დროშა, ქვეყნის გამაერთიანებელი,
ის არაა ყველა თვალის გუგა (შავი ხაზი დროშაზე),
და ის არაა ყოველი წამებულის სისხლის წვეთი (წითელი ხაზი დროშაზე)?
(ჩვენი) სული ყოვლისშემძლეა (ჩვენი) და ისტორია ძლიერი,
და ჩვენი წინაპრების სულები შესანიშნავი მცველები.
ჩვენგან ალ-ვალიდი და ჩვენგან არ-რაშიდი,
რატომ არ ავყვავილდეთ და რატომ არ განვითარდეთ?

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება