სანქტ-პეტერბურგის პისტის, ელპიდის, აღაპისა და მათი დედის სოფიოს ეკლესია
სანქტ-პეტერბურგის პისტის, ელპიდის, აღაპისა და მათი დედის სოფიოს ეკლესია (რუს. Церковь Святых Мучениц Веры, Надежды, Любови и Матери их Софии) — მოქმედი მართლმადიდებლური ეკლესია სანქტ-პეტერბურგში. აგებულია 1992-1993 წლებში.
| სანქტ-პეტერბურგის პისტის, ელპიდის, აღაპისა და მათი დედის სოფიოს ეკლესია | |
| |
  | |
ძირითადი ინფორმაცია
| |
|---|---|
| გეოგრაფიული კოორდინატები | 59°51′00″ ჩ. გ. 30°14′04″ ა. გ. / 59.85000° ჩ. გ. 30.23444° ა. გ. |
| რელიგიური კუთვნილება | რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესია |
| ქვეყანა |  რუსეთი
|
| ადგილმდებარეობა | სანქტ-პეტერბურგი |
| სასულიერო სტატუსი | მოქმედი |
| ფუნქციური სტატუსი |  რუსეთის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი
|
ხუროთმოძღვრების აღწერა
| |
| ხუროთმოძღვრული სტილი | გვიანი ბაროკო |
| თარიღდება | 1992-1993 |
მიეკუთვნება რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის, მოსკოვის საპატრიარქოს, სანქტ-პეტერბურგის ეპარქიას.
ისტორია
რედაქტირებაგენერალ-პორუჩიკ რომან ვორონცოვის აგარაკი პეტერგოფის გზაზე ააგეს ხისაგან ქვის საფუძველზე 1756 წლის შემდეგ. არქიტექტორი სავარაუდოდ იყო ჟან-ბატისტ ვალენ-დელამოტი. აგარაკი მემკვიდრეობით გადავიდა ვორონცოვის ოჯახის წევრებს შორის. 1840-იან წლებში იყიდა ინგლისელმა ჯონ ანდერსონმა, რომელმაც 40 წლის განმავლობაში მნიშვნელოვნად კეთილმოაწყო. მის შემვეგ აგარაკი შეიძინა ვაჭარმა პ. ლ. შუვალოვმა, რომლის შვილმაც იგი მიჰყიდა მიწათმფლობელ ს. ს. ბოგომოლოვს.
1963 წელს შენობაში განთავსებული იყო სასურსათო მაღაზია, ხოლო მოგვიანებით აქ განთავსდა „Главленинградстрой“-ის მე-18 ტრესტი.
ულიანკის რაიონის კეთილმოწყობის სამუშაოების დაწყების შემდეგ ტიპური მრავალსართულიანი სახლების აგების მიზნით შენობის აღების გადაწყვეტილება მიიღეს, მაგრამ ისტორიკოს სერგეი გორბატენკოს დამსახურებით დადგინდა, რომ შენობა იყო XVIII საუკუნის არქიტექტურის ისტორიული ძეგლი და იგი გადაარჩინა.
1991 წლიდან შენობა გამოიყენება, როგორც ეკლესია. ამჟამად სანქტ-პეტერბურგის პისტის, ელპიდის, აღაპისა და მათი დედის სოფიოს ეკლესია მოქმედებს, როგორც ტერვენიჩის ღვთისმშობლის კვართის მონასტრის მეტოქი. 1999 წელს ეკლესიაზე დაამონტაჟეს გუმბათი და სამრეკლო.