პფალც-ცვაიბრიუკენი

პფალც-ცვაიბრიუკენი (გერმ. Pfalz-Zweibrücken) — ვიტელსბახების დინასტიის საჰერცოგო, რომელიც 1444 წელს პფალცის შტოს „ზიმერნ-ცვაიბრიუკენის“ გაყოფის შედეგად წარმოიშვა. 1410 წელს კურფიურსტ რუპრეხტ III ფონ დერ პფალცის შვილებმა მამის მამული გაიყვეს და პირველ ჰერცოგს და პფალცგრაფ შტეფან I-ს ჰუნსრიუკთან, დონერსბერგთან და ფორდერპფალცთან ერთად მისი მეუღლის ფელდენცის საგრაფოც ერგო და ამ მიწების გაერთიანებით წარმოიშვა პფალც-ცვაიბრიუკენის საჰერცოგო, რომელმაც საფრანგეთის რევოლუციამდე იარსება.

გერბი

ჰერცოგ შტეფანის რეზიდენცია თავდაპირველად ქალაქ მაიზენჰაიმში იყო, რომლის განადგურების შემდეგ (1477) ცვაიბრიუკენში გადავიდა და აქ 1793 წლმადე დარჩა.

იხილეთ აგრეთვე

• ცვაიბრიუკენის გრაფებისა და ჰერცოგების სია

ლიტერატურა

• Hans Ammerich: Landesherr und Landesverwaltung. Beiträge zur Regierung von Pfalz-Zweibrücken am Ende des Alten Reiches. Minerva Verl., Saarbrücken 1981 (Veröffentlichungen der Kommission für Saarländische Landesgeschichte und Volksforschung 11).
• Charlotte Glück-Christmann (Hrsg.): Die Wiege der Könige. 600 Jahre Herzogtum Pfalz‑Zweibrücken. Zweibrücken 2010.