პეტრე შოთაძე

პეტრე შოთაძე (დ. 4 ოქტომბერი, 1948, თბილისი — გ. 1999) — ქართველი ექიმი.

დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის პედიატრიული ფაკულტეტი 1970 წელს.

1970-1972 წლებში იყო უფროსი ლაბორანტი–ორდინატორი; 1972 წლიდან დიპლომისშემდგომი განათლების სახელმწიფო სამედიცინო აკადემიის ასპირანტი, უმცროსი მეცნიერ–თანამშრომელი, დოცენტი, პროფესორი, კათედრის გამგე, პრორექტორი სასწავლო დარგში, პირველი პრორექტორი, რექტორი; ავტორია 129 სამეცნიერო ნაშრომის, ერთი გამოგონების, ექვსი რაციონალიზატორული წინადადების; გამოქვეყნებული აქვს მონოგრაფიები: „საზარდულის თიაქარი ბავშვთა ასაკში“ (1974), „ნარკვევები დიპლომისშემდგომი განათლების შესახებ“ (1986), „ჩვილ ბავშვთა ქირურგია“ (1999); მისი ხელმძღვანელობით დაცულია 3 საკანდიდატო დისერტაცია; დაჯილდოებული იყო აშშ-ის, უნგრეთის, ჩეხეთის, სლოვაკეთის, საბერძნეთის და საქართველოს სამედიცინო საზოგადოებების მედლებითა და დიპლომებით.

საკანდიდატო დისერტაციის თემა — „ფილტვის არტერიის ინფუზია ბავშვებში ფილტვების ბაქტერიალური დესტრუქციების დროს“.

სადოქტორო დისერტაციის თემა — „ბავშვებში ფილტვის ქირურგიული პათოლოგიების იმუნოლოგია და იმუნორეაბილიტაცია“.

არის ორლეანის საპატიო მოქალაქე.

ორგანიზაციის, ასოციაციის ან ჯგუფის წევრი

აშშ პედიატრთა აკადემია, ნამდვილი წევრი
აშშ–საქართველოს სამედიცინო აკადემია, თანაპრეზიდენტი
ევროპის იმპლანტოლოგთა აკადემია, საპატიო წევრი
ევროპის ინფექციონისტთა და იმუნოდეფიციტის საერთაშორისო საზოგადოებია, წევრი
რუსეთის პედიტრთა კავშირი, წევრი
საქართველოს ბავშვთა ქირურგების ასოციაცია, ვიცე–პრეზიდენტი
საქართველოს მედიცინის აკადემია, დამაარსებელი

რესურსები ინტერნეტში

ბიოგრაფიული ლექსიკონი — პეტრე შოთაძე — საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა