ნასრულა ნასრულაევი
ნასრულა იდაიათ ოლუ ნასრულაევი (აზერ. Nəsrulla İdayət oğlu Nəsrullayev; 24 ოქტომბერი, 1920 - 26 აპრილი, 1978) — საბჭოთა და აზერბაიჯანელი სახელმწიფო მოღვაწე და პარტიის ლიდერი, აზერბაიჯანის ბაქოს საქალაქო კომიტეტის 1-ლი მდივანი (კომუნისტური პარტია). აზერბაიჯანის სსრ სახელმწიფო საგეგმო კომიტეტის თავმჯდომარის პირველი მოადგილე (1966-1969), აზერბაიჯანის სსრ-ს კავშირგაბმულობისა (1969-1975) და მსუბუქი მრეწველობის მინისტრი (1975-1978).
| ნასრულა ნასრულაევი Nəsrulla Nəsrullayev | |
 | |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
|---|---|
| 24 ოქტომბერი 1975 – 26 აპრილი 1978 | |
| ვიცე-პრეზიდენტი | სადიქ რაჰიმოვი |
| პრეზიდენტი | ანვარ მალიკოვი |
| დაბადებული | 24 ოქტომბერი 1920 ბაქო, ბაქოს ოლქი, აზერბაიჯანის სსრ |
| გარდაცვლილი | 26 აპრილი 1978 ბაქო, აზერბაიჯანის სსრ, სსრკ |
ბიოგრაფია
რედაქტირებანასრულა ნასრულაევი დაიბადა 1920 წლის 24 ოქტომბერს ბაქოში.
1927 წლიდან 1933 წლამდე სწავლობდა ბაქოს ვოროშილოვის რაიონის მე-9 შვიდწლიან სკოლაში. 1933 წელს ჩაირიცხა აზერბაიჯანის ინდუსტრიული პოლიტექნიკური კოლეჯის ელექტროინჟინერიის განყოფილებაში. ჯერ კიდევ საშუალო სპეციალიზებული განათლების მიღებისას, 1936 წელს მან დაიწყო მუშაობა მორიგე ტექნიკოსად. 1937 წელს დაამთავრა ტექნიკური სკოლა შესანიშნავი ნიშნებით.
1941 წელს მუშაობდა ნარკომნეფტის მე-9 და 430-ე ქარხნების მშენებლობაზე ინსტალაციის ინჟინრად. 1942 წელს დაასრულა სწავლა აზერბაიჯანის ინდუსტრიულ ინსტიტუტში. 1944 წელს შეუერთდა კომუნისტურ პარტიას. 1945 წელს იგი გაგზავნეს პარტიულ სამუშაოდ აზერბაიჯანის სსრ კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის ელექტროსადგურების განყოფილებაში ინსტრუქტორად.
1947 წელს დაინიშნა ბაქოს ელექტრომექანიკური ქარხნის დირექტორად. დიდი სამამულო ომის დასრულების შემდეგ ნასრულა ნასრულაევმა წამოიწყო ქარხანაში საყოფაცხოვრებო ელექტრო ტექნიკის (ვენტილატორები, გამათბობელი მოწყობილობები და ა.შ.) წარმოება. მისი მაღალტექნოლოგიური პროდუქტები იმ დროს მოთხოვნადი იყო არა მხოლოდ სსრკ-ში, არამედ უცხო ქვეყნებშიც. ამრიგად, ქარხანა გადაიქცა სსრკ-ში სამეცნიერო და ტექნოლოგიური პროგრესის ფლაგმანად. 1960 წელს ნასრულაევი დაინიშნა აზერბაიჯანის სსრ ეროვნული ეკონომიკის საბჭოს ელექტრო და ხელსაწყოების მრეწველობის განყოფილების უფროსად.[1]
1961 წელს ნასრულაევი დაუბრუნდა პარტიულ მუშაობას, დაინიშნა ბაქოს საქალაქო კომიტეტის პირველი მდივნის თანამდებობაზე. იმ წლებში ბაქოში აშენდა მწვანე თეატრი, აშენდა ტრამვაის ხაზები ნარიმანოვის რაიონში მდებარე სამრეწველო საწარმოებისთვის და რეკონსტრუქცია ჩაუტარდა ბულვარს. საქმიანობის განსაკუთრებული სფერო იყო მეტროპოლიტენის მშენებლობა (ფუნქციონირება დაიწყო 1967 წელს), ულდუზის მეტროსადგურის დაგეგმვა და დიზაინი ინიცირებული იყო ნასრულაევის მიერ.
ამ პერიოდში ნასრულაევი აირჩიეს სსრკ უმაღლესი საბჭოს დეპუტატად (მე-6 მოწვევის, 1962-1966 წწ.). მოგვიანებით იგი ხდება საბჭოთა მეგობრობის საზოგადოებების კავშირის გამგეობის თავმჯდომარის მოადგილე. ნასრულაევი ხელმძღვანელობდა სსრკ-ს პირველ დელეგაციებს, რომლებმაც ისინი გაგზავნეს აფრიკის განვითარებად ქვეყნებში. 1963 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია თემაზე „აზერბაიჯანის ელექტრო მრეწველობის სპეციალიზაციის საკითხები“.[2]
1966 წელს ნასრულაევი დაინიშნა აზერბაიჯანის სსრ სახელმწიფო დაგეგმარების კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილედ, ხოლო 1969 წელს - აზერბაიჯანის სსრ კავშირგაბმულობის მინისტრად. ფერადი ტელევიზია აზერბაიჯანში 1969 წელს ნასრულაევის ინიციატივით დაინერგა.
1975 წელს ჰეიდარ ალიევმა დანიშნა ნასრულაევი მსუბუქი მრეწველობის მინისტრად.
გარდაიცვალა 1978 წლის 26 აპრილს, 57 წლის ასაკში, მძიმე ავადმყოფობის შემდეგ.[3]
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ (1968) „Nasrullaev, Nasrulla Idayatogly“, Prominent personalities in the USSR (en). Metuchen, New Jersey: Scarecrow Press, გვ. 430.
- ↑ (1978) „Nasrullayev, Nasrulla Idaiat ogly“, Who's Who in the Socialist Countries (en). New York: Saur, გვ. 426. ISBN 0-89664-011-6.
- ↑ Н. Һ. Нәсруллајев // Коммунист. № 99 (16839). 27 апрел 1978-ҹи ил. С. 3.