ნანა კიზირია
ნანა ანტონის ასული კიზირია (დ. 17 ივნისი, 1941, თბილისი — გ. 2 თებერვალი, 1994) — ქართველი ენათმეცნიერი, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი.
| ნანა კიზირია | |
|---|---|
| დაბ. თარიღი | 17 ივნისი, 1941 |
| დაბ. ადგილი | თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ |
| გარდ. თარიღი | 2 თებერვალი, 1994 (52 წლის) |
| გარდ. ადგილი | თბილისი, საქართველო |
| მოქალაქეობა |
 სსრკ საქართველო |
| საქმიანობა | ენათმეცნიერი და ფილოლოგი |
| ალმა-მატერი | თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი |
| სამეცნიერო ხარისხი | ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი |
ბიოგრაფია რედაქტირება
დაიბადა თბილისში. 1958-1963 წელს დაასრულა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის აღმოსავლეთმცოდნეობის ფაკულტეტი. 1965-1969 წლებში ნანა კიზირია ენათმეცნიერების ინსტიტუტის ასპირანტი იყო. 1970 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია („ჭანურის ბგვერითი შედგენილობა. ექსპერიმენტული გამოკვლვეა“). 1971 წლიდან მუშაობდა ენათმეცნიერების ინსტიტუტის ექსპერიმენტული ფონეტიკის ლაბორატორიაში უმცროს მეცნიერ-თანამშრომლად. 1982 წლიდან ნანა კიზირია უფროსი მეცნიერ თანამშრომელია, 1990 წლიდან — წამყვანი მეცნიერ თანამშრომელი. 1989 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია თემაზე: „თანამედროვე სალიტერატურო ქართული ინტონაცია (ექპერიმენტული გამოკვლევა)“.
ნანა კიზირია ორი მონოგრაფიისა და რამდენიმე ათეული სამეცნიერო წერილის ავტორია. იგი, აგრეთვე იყო ფონეტიკოს-ექსპერიმენტატორი, რომელიც იყენებდა ექსპერიმეტული კვლევის უახლეს მეთოდებს.