კერამიკა (ძვ. ბერძნ. κέραμος — თიხა) — ნაკეთობები არაორგანული მასალისა (მაგალითად, თიხისგან) და მათი ნაერთებისგან მინერალური დანამატებით, რომელსაც აკეთებენ მაღალი ტემპერატურის ქვეშ, შემდგომი გაცივებით.[1]

მინგის დინასტიის ლარნაკი, 1403-1424

ვიწრო გაგებით სიტყვა კერამიკა ნიშნავს თიხას, რომელიც გამოწვეს.

ყველაზე ადრინდელი კერამიკა გამოიყენებოდა, როგორც თიხის ან სხვა მასალების ნაერთის ჭურჭელი. ამჟამად კერამიკა გამოიყენება, როგორც ინდუსტრიული მასალა (მანქანათმშენებლობა, ავიაციური მრეწველობა, ინსტრუმენტირება და სხვა), სამშენებლო მასალა. ფართოდ გამოიყენება მედიცინასა და მეცნიერებაში. XX საუკუნეში ახალი კერამიკული მასალები შეიქმნა ნახევარგამტარ ინდუსტრიასა და სხვა დარგებში გამოსაყენებლად.

ლიტერატურა

რედაქტირება
 
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: