ექსპრესიონისტული არქიტექტურა
ექსპრესიონისტული არქიტექტურა იყო არქიტექტურული მიმდინარეობა, რომელიც ჩრდილოეთ ევროპაში განვითარდა XX საუკუნის პირველ ათწლეულში სახვით და საშემსრულებლო ხელოვნებაში ექსპრესიონიზმის პარალელურად.
ტერმინი "ექსპრესიონისტული არქიტექტურა" თავდაპირველად აღწერდა გერმანელი, ჰოლანდიელი, ავსტრიელი, ჩეხი და დანიელი ავანგარდისტ აქტივისტებს 1910-დან 1924 წლამდე. შემდეგში ამ ტერმინის გადახედვა მოხდა და ის უფრო ადრეულ პერიოდზეც გავრცელდა - 1905 წლიდან, და უკვე მთელ ევროპას მოიცავდა. ამჟამად ეს ტერმინი კიდევ უფრო ვრცელი მნიშვნელობისაა და მოიცავს ნებისმიერი დროისა და ადგილის არქიტექტურას, რომელშიც ამ ორიგინალური მიმდინარეობის ზოგიერთი თვისება აისახა, როგორიცაა: გრეხილობა, ფრაგმენტულობა ან მწვავე და ზედმეტად ხაზგასმული ემოციის აღწერა.