დემონოლოგია (ძვ. ბერძნ. δαίμων, ე.ი. საღვთო, სული, და ძვ. ბერძნ. λόγος, ე.ი. სიტყვა, მსჯელობა) — მისტიკური მოძღვრება დემონებზე, ე.ი. ავ სულებზე;[1] საერთო სახელწოდება ნაირგვარი მითებისა და დემონების შესახებ. წარმოიქმნება სულების პირველყოფილი რწმენის საფუძველზე.[2] წარმოადგენს თეოლოგიის განხრას, რომელიც დაკავშირებულია ზეარსებულთან, არაღმერთთან.[3] დემონი მისი თავდაპირველი მნიშვნელობით ჰომეროსის შემდეგ იყო კეთილმოსურნე არსება. დემონოლოგია წარმოიქმნება სულების პირველყოფილი რწმენის საფუძველზე. მრავალი რელიგიისა და კულტურის მიხედვით, ძილის პარალიჩი წარმოადგენს დემონებთან ფიზიკური კონტაქტის ერთ-ერთ ფორმას. ამასთანავე ზოგიერთ ქვეყანაში (მაგ., გაბონში) სწამთ ადგილობრივი სულების, თუმცა ხალხი მათ განიხილავს როგორც უწყინარ არსებას.

ღამის კოშმარი, ნახატი.

საკუთრივ დემონი ეწოდება ღვთაებრივ არსებათა გარკვეულ ჯგუფს. მითოლოგიაში დემონი არის ზეარსების, ნახევრადღმერთის ან სულების კრებითი სახელწოდება.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. „დემონოლოგია“ at Dictionary.com Unabridged, (v 1.1) Random House, Inc.. Retrieved January 29, 2007.
  2. დემონოლოგია — უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
  3. „დემონი“ from Funk & Wagnalls New Encyclopedia, © 2006 World Almanac Education Group, retrieved from history.com