ბჰასკარაჩარია

ბჰასკარაჩარია (იგივე, ბჰასკარა II (114-1185 წწ,) — XII საუკუნის უდიდესი ინდოელი მოაზროვნე, მათემატიკოსი და ასტრონომი. სახელი ბჰასკარაჩარია მას უწოდეს ანალოგიური სახელის მქონე ბჰასკარასაგან (600-680 წწ.) განსასხვავებლად. ისიც ასევე, იყო დიდი მათემატიკოსი და ასტრონომი, შესაბამისად მას მოიხსენიებდნენ, როგორც ბჰასკარა I-ს.

მან დააარსა და ხელმძღვანელობდა უჯაინის ობსერვატორიას.

შრომები

ბჰასკარაცარიას კალამს ეკუთვნის

ტრაქტატი „სიდჰარტა-შირომანი“, რომელიც ოთხი ნაწილისაგან შედგება, იგივე „სწავლების გვირგვინი“.
„ლილავატი“, რომელიც მოიცავს მათემატიკის მეცნიერებას. ის აზიის მრავალ ქვეყანაში მიიჩნეოდა სამაგალითო სახელმძღვანელოდ გამოთვლების ტექნიკაში მრავალი საუკუნის მანძილზე.
„ბიჯდაჰანიტა,“ რომელიც მოიცავს ალგებრას.
„გრანდჰაგანიტა“, რომელიც მოიცავს ასტრონომიას. კერძოდ, პლანეტების მოძრაობის თეორიას.

ბჰასკარაჩარია ითვლება მუდმივი ძრავის პროექტის შექმნის ერთ-ერთ უძველეს და პირველ ავტორად. ის წერდა ლექსებსაც. მისის ლექსები თარიღდება 1150 წლით.

ლიტერატურა

Bhaskara II, Siddhanta-siromani, English transl. by B. Sastri and L. Wilkinson. Calcutta, 1861.

რესურსები ინტერნეტში

ბჰასკარაცარია