ბეატიფიკაცია
ბეატიფიკაცია, ნეტარად შერაცხვა (ლათ. beatificatio) — აქტი, რომლითაც პაპი ნებას რთავს, რომ „ღმრთის მსახური“ საჯაროდ იქნეს პატივდებული ნეტარის წოდებით. ნეტარად შერაცხვა ოფიციალურად სრულდება კანონიკური პროცესის შემდეგ, რომელიც პიროვნების სათნოებათა გმირულობასა და მის მიერ მოხდენილ სასწაულთა უტყუარობას ადასტურებს. ყველა შემთხვევაში, საუბარია კულტზე, რომელიც შემოფარგლულია განსაზღვრული ტერიტორიით ან სამოწესეო საკრებულოთი.
იოანე პავლე II-მ უფრო მეტი ადამიანის ბეატიფიკაცია მოახდინა, ვიდრე მისმა წინამორბედებმა ერთად უკანასკნელი 400 წლის განმავლობაში, ხოლო მისი ბეატიფიკაცია გარდაცვალებიდან ექვსი წლის შემდეგ შედგა, 2011 წელს.
ლიტერატურარედაქტირება
- Beccari, Camillo. (1907) Beatification and Canonization. Catholic Encyclopedia. Robert Appleton Company.
- De Meester, A., J.C.D., Juris Canonici et Juris Canonico-Civilis Compendium Nova Editio, Tomus Tertius, Pars Secunda (Brugis: Desclée de Brouwer et Sii, 1928)
- Saunders, Rev. William (2003). "The Process of Becoming a Saint". Reprinted from Arlington Catholic Herald. Via Catholic Education Resource Center. catholiceducation.org.
- Vatican website, with new procedures