ალ-ღაიბი
ალ-ღაიბი — არაბული გამოთქმა, რომელიც გამოიყენება იმის გადმოსაცემად, რომ არსებობს რაღაც ადამიანთაგან დაფარული (უხილავი). ის მნიშვნელოვანი ცნებაა ისლამში, რომელიც მოიცავს არა მხოლოდ ღვთაებრივის სფეროს, მათ შორის ანგელოზებს, სამოთხესა და ჯოჯოხეთს, არამედ მომავალ მოვლენებსაც, რაც მხოლოდ ღმერთმა იცის.[1]
მაგალითები ისლამურ ტექსტებში
რედაქტირებაყურანის თქმით ადამიანს არ შეუძლია დაინახოს ღმერთი.
უთხრა: „ჰეი, ადამ, ამცნე მათ ამათი სახელები! “ და როცა ამცნო ანგელოზებს იმათი სახელები, თქვა: „განა არ მითქვამს თქვენთვის, რომ ვუწყი დაფარულს ცითა და ქვეყნისას და ვუწყი რასაც ამჟღავნებთ და მალავთ?“ (2:33)
უთხარი შენ: „მე არ გეუბნები, ჩემთანაა ალლაჰის საუნჯენი და არც იმას, რომ ვუწყი უხილავს; და მე არ გეუბნებით, ანგელოზი ვარ. მე მხოლოდ იმას მივყვები, რაც ზემომევლინა.“ უთხარი შენ: „განა თანასწორია ბრმა და მხედველი ? ნუთუ არ დაფიქრდებით?“ (6:50)
და მისთანაა გასაღებნი დაფარულისა , არავინ უწყის მის გარდა. და იცის, რაც ხმელეთზეა და ზღვაში. ერთი ფოთოლიც არ ჩამოვარდება მისი ცოდნის გარეშე, და არცა მარცვალი ნედლი და ხმელი მიწის წყვდიადში, რომ არ იყოს ცხად წიგნში. (6:59)
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Guessoum, Nidhal (June 2008). „ThE QUR'AN, SCIENCE, AND THE (RELATED)CONTEMPORARY MUSLIM DISCOURSE“. Zygon. 43 (2): 413. doi:10.1111/j.1467-9744.2008.00925.x. ISSN 0591-2385. ციტირების თარიღი: 15 April 2019.