ალგონკინის პარკი
ალგონკინის პარკი (ინგლ. Algonquin Provincial Park) - პროვინციული პარკი, რომელიც მდებარეობს ჯორჯიის ყურესა და მდინარე ოტავას შორის, ონტარიოში, კანადა. დაარსდა 1893 წელს და არის უძველესი პროვინციული პარკი კანადაში.[1] მისი შექმნის დღიდან პარკი გაიზარდა, მისი ამჟამინდელი ზომა დაახლოებით 7,653 კვადრატული კილომეტრია. პარკი მომიჯნავეა რამდენიმე პატარა, ადმინისტრაციულად განცალკევებულ პროვინციულ პარკთან, რომლებიც იცავს მნიშვნელოვან მდინარეებს ამ მხარეში, რის შედეგადაც იქმნება უფრო დიდი დაცული ტერიტორია.[2]
| ალგონკინი პარკი | |
|---|---|
| ინგლ. Algonquin Provincial Park | |
 | |
| 45°48′00″ ჩ. გ. 78°42′00″ დ. გ. / 45.80000° ჩ. გ. 78.70000° დ. გ. | |
| ქვეყანა |
 კანადა |
| მდებარეობა | Nipissing District, Haliburton County და ონტარიო |
| ოფიციალური საიტი | http://www.ontarioparks.com/park/algonquin |
 | |
მისი ზომა, ტორონტოსა და ოტავას მთავარ ურბანულ ცენტრებთან სიახლოვე, ალგონკინს პროვინციისა და ქვეყნის ერთ -ერთ ყველაზე პოპულარულ პროვინციულ პარკად აქცევს. 2400 -ზე მეტი ტბა და მდინარე მდებარეობს პარკში. თვალსაჩინო მაგალითია კანოეს ტბა და მდინარეები პეტავავა, ნიპისინგი, ამალ დუ ფონდი, მადავასკა და ტიმი. ესენი წარმოიქმნა მყინვარების უკან დახევის შედეგად ბოლო გამყინვარების ხანაში.
პარკი ჩრდილოეთ ონტარიოსა და სამხრეთ ონტარიოს შორის არსებული "საზღვრის" ნაწილად ითვლება. პარკი არის გარდამავალი არე ჩრდილოეთ წიწვოვან ტყესა და სამხრეთ ფოთლოვან ტყეს შორის. ტყის ტიპების ეს უნიკალური ნაზავი და მრავალფეროვანი გარემო პარკში, საშუალებას აძლევს პარკს მხარი დაუჭიროს მცენარეებისა და ცხოველების სახეობების უჩვეულო მრავალფეროვნებას. მას, ასევე, მნიშვნელოვანი ადგილია ველური ბუნების კვლევისათვის.
ალგონკინის პარკი 1992 წელს კანადის ეროვნულ ისტორიულ ძეგლად დასახელდა რამდენიმე პირობის გათვალისწინებით, მათ შორის: მისი როლი პარკის მენეჯმენტის განვითარებაში; დამთვალიერებელთა ინტერპრეტაციის პიონერული პროგრამები, რომლებიც შემდგომში იქნა მიღებული ეროვნული და პროვინციული პარკების მიერ მთელი ქვეყნის მასშტაბით; მისი როლი მხატვრების შთაგონების საქმეში, რამაც კანადელებს მისცა თავიანთი ქვეყნის უფრო მეტი შეგრძნების საშუალება და ისტორიული ნაგებობები, როგორიცაა ლოჟები, სასტუმროები, კოტეჯები, ბანაკები, შესასვლელი კარიბჭე (დასავლეთის კარიბჭე დაპროექტებულია ჯორჯ ჰ. უილიამსის, მთავარი არქიტექტორისა და ონტარიოს პროვინციის საზოგადოებრივი საქმეთა მინისტრის მოადგილის მიერ), რკინიგზის სადგური, ადმინისტრაცია და მუზეუმის შენობები.[3]
ალგონკინის პარკი ერთადერთი პარკია ონტარიოს პროვინციაში, რომელიც უშვებს სამრეწველო ჭრას მის საზღვრებში.
ისტორია რედაქტირება
მე -19 საუკუნეში ხე -ტყის ინდუსტრიამ მოჭრა დიდი თეთრი და წითელი ფიჭვი წარმოებისთვის შიდა და ამერიკული ბაზრებისთვის, ასევე კვადრატული ხე დიდ ბრიტანეთში ექსპორტისთვის. ხე -ტყეს მოჰყვა მცირე რაოდენობის მეურნეობა და ფერმერები. იმ დროსაც კი, ამ ტერიტორიის სილამაზე ბუნების დამცველებმა აღიარეს.
ამ კონფლიქტური ინტერესების მართვის მიზნით, ონტარიოს მთავრობამ დანიშნა კომისია, რომელიც შეისწავლიდა ამ საკითხს. ალგონკინის პარკის დაარსების აქტი შედგენილია 1892 წელს ამ ხუთ წევრიანი სამეფო კომისიის მიერ, რომელიც შედგებოდა ალექსანდრე კირკვუდისგან (Crown Lands– ის თავმჯდომარე და კომისარი), ასევე იყვნენ ჯეიმზ დიქსონი (ონტარიოს მიწათმოქმედი), არჩიბალდ ბლუ (მაღაროების დირექტორი), რობერტ ფიპსი (სატყეო ფილიალის უფროსი) და ობრი უაითი (სამეფო მიწების კომისრის თანაშემწე). მათი მოხსენება რეკომენდაციას უწევდა პარკის დაარსებას იმ ტერიტორიაზე, რომელიც მდებარეობს ახლოს და მოიცავს ხუთი ძირითადი მდინარის სათავეს, ესენია: მუსკოკა, მდინარე პატარა მადავასკა (ოპეონგოს ჩათვლით), Amable du Fond River, მდინარე პეტავავა და სამხრეთის მდინარე.
კომისიის წევრებმა თავიანთ მოხსენებაში აღნიშნეს: "ძველი ქვეყნების გამოცდილებამ ყველგან აჩვენა, რომ ტყეების საბითუმო და განურჩევლად გაჩეხვა უამრავ ბოროტებას თესავს. ნაყოფიერი დაბლობები მშრალ უდაბნოებად გადაიქცევა, წყაროები და ნაკადულები შრება და წვიმა, ნაცვლად იმისა, რომ ნაზად გაიაროს ტყის ფსკერზე და ადვილად მიაღწიოს გზას ნაკადულსა და მდინარეს ქვედა დონეებზე, ახლა ჩამოდის ხეობაში ჩქარი ნიაღვრებით."
მიუხედავად იმისა, რომ ალგონკინის ფართობის დიდი ნაწილი გარკვეული პერიოდის განმავლობაში ლიცენზირებული იყო, ის გამიზნული იყო, რომ პარკი ყოფილიყო სატყეო მეურნეობის კარგი პრაქტიკის მაგალითი. აქ გაიცემა მხოლოდ ფიჭვის მოჭრის ლიცენზია.
პარკის ინტერიერის მნიშვნელოვან ნაწილში სამრეწველო ჭრები დღესაც გრძელდება. 2013 წლის პარკის მენეჯმენტის გეგმაში შეტანილი ცვლილებების შემდეგ, პარკის 65.3% (498.785 ჰექტარი) რჩება რეკრეაციის/გამოყენების ზონაში, სადაც ხე -ტყის მოხმარება ნებადართულია.[4]
2009 წლის მდგომარეობით, ალგონკინის სატყეო სამსახური ამჟამად განიხილავს განაცხადს, რომელიც საშუალებას მისცემს გააფართოვოს მიმდინარე გზები და დაამატოს ახალი გზები.[5]
ლიტერატურა რედაქტირება
The Explorer's Guide to Algonquin Park - amazon.com
Birds of Algonquin Provincial Park, 1992 - https://books.google.ge/
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
- ოფიციალური საიტი
- The Friends of Algonquin Park Web Site
- Algonquin Forestry Authority (AFA) Web Site
- Algonquin Map Web Site დაარქივებული 2021-08-14 საიტზე Wayback Machine.
- Searching for the Sublime - A History of Algonquin Park დაარქივებული 2013-10-12 საიტზე Wayback Machine.
- Wildlife Research Station
- The British Library Sound Archive დაარქივებული 2010-07-22 საიტზე Wayback Machine. contains over 2000 wildlife sound recordings made in Algonquin Provincial Park.
- Harkness Laboratory of Fisheries Research
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ "Le parc provincial Algonquin" Government of Ontario (in French). 2009-11-02. Archived from the original on 2019-07-03. Retrieved 2019-07-03.
- ↑ "Frequently Asked Questions (FAQ's) | Algonquin Provincial Park | The Friends of Algonquin Park" www.algonquinpark.on.ca. Retrieved 2018-01-25.
- ↑ "Algonquin Provincial Park"[მკვდარი ბმული] Directory of Designations of National Historic Significance of Canada. Retrieved 2018-10-01.
- ↑ "Algonquin Park Management Plan Amendment (PDF). Queen's Printer for Ontario. 2013. Archived from the original (PDF) on 2014-04-11.
- ↑ "Logging road expansion plans for Algonquin Provincial Park, Ontario, Mar 2009" WikiLeaks. 2012-02-28. Retrieved 2012-08-17.