აზერბაიჯანის სოციალური პოლიტიკა

აზერბაიჯანის სოციალური დაცვის სისტემა შედგება პროგრამებისგან, რომლებიც მიზნად ისახავს მოსახლეობის სიღარიბის და ეკონომიკური პრობლემების შემცირებას ეფექტური შრომის ბაზრის განვითარების ხელშეწყობის გზით. სოციალური დაზღვევის სისტემა მოიცავს პენსიებს, უმუშევრობის შემწეობას, ჯანმრთელობის დაზღვევასა და სხვა სოციალურ შეღავათებს[1].

2023 წლის 1-ლი იანვრიდან მინიმალური შრომითი პენსია აზერბაიჯანში 280 მანეთით განისაზღვრება[2].

2023 წლის საჭიროების კრიტერიუმად 246 მანეთია განსაზღვრული[3].

მინიმალური თვიური ხელფასი 2023 წლის 1 იანვრიდან არის 345 მანეთი[2].

აზერბაიჯანში პენსიები ინიშნება: ასაკის მიხედვით, ინვალიდობის მიხედვითა და  ოჯახის უფროსის დაკარგვის მიხედვით[4].

ასაკობრივი პენსია შედგება დაფინანსებული და სადაზღვევო ნაწილისგან.

ასაკობრივი პენსია ენიშნებათ მამაკაცებს 65 წლის მიღწევის შემდეგ, ქალებს კი 62,5 წლის მიღწევისას[5].

უცხო ქვეყნის მოქალაქეებს და მოქალაქეობის არმქონე პირებს, რომლებიც მუდმივად ცხოვრობენ აზერბაიჯანის რესპუბლიკაში, აქვთ პენსიის მიღების უფლება აზერბაიჯანის მოქალაქეებთან თანაბარ საფუძველზე.

აზერბაიჯანის მოქალაქეების მიერ საზღვარგარეთ შრომითი საქმიანობის განხორციელებისას, თუ აზერბაიჯანსა და შესაბამის სახელმწიფოებს აქვთ შეთანხმება, ეს სტაჟი ითვლება პენსიის მიღებისას. ამ შემთხვევაში მოქალაქეები პენსიას იღებენ აზერბაიჯანიდან[6].

2013 წლის 9 იანვარს აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ხელი მოაწერა ბრძანებას „დამატებითი ღონისძიებების შესახებ სოციალური მომსახურების მიწოდების მხრივ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ბავშვებისა და სახიფათო სოციალურ მდგომარეობაში მყოფი პირებისთვის, რომლებმაც არ მიაღწიეს მოზარდობის ასაკს“. 2013 წელს მოსახლეობის შრომისა და სოციალური დაცვის სამინისტრომ 17 პრიორიტეტული პროექტი დაამტკიცა. 2013 წელს პროექტების განხორციელებისას 18 წლამდე 800-მა ბავშვმა მიიღო სოციალური, ფსიქოლოგიური, იურიდიული მომსახურება[7].