ჟიკჟიკობა ღამე
ჟიკჟიკობა ღამე (მენიპეა ერთ სცენად) — პიესა, ჟანრობრივად სევდიანი დრამა, დაწერილი 2009-2010 წლებში მიხო მოსულიშვილის მიერ.
| ჟიკჟიკობა ღამე | |
|---|---|
 | |
| ავტორი | მიხო მოსულიშვილი |
| პერსონაჟები | ოლა, ილა, ილიკო |
| პრემიერა | 2009-2010 |
| პრემიერის ადგილი | თბილსი |
| ენა | ქართული |
| თემა | პიესა ომის შემდეგ იძულებით მიტოვებულ სოფლებზეა, ომში უსაფლაოდ დაკარგულ მიცვალებულებზე და საქართველოს უახლესი ისტორიის, ოკუპაციის შემდეგ დარჩენილ ტკივილზე |
| ჟანრი | მენიპეა |
| მოქმედების ადგილი | არჩანდის სასაფლაო |
პიესის ეპიგრაფი რედაქტირება
ამ პიესას წინ უძღვის ვაჟა-ფშაველას სტრიქონები პოემიდან „ალუდა ქეთელაური“:
|
„დაბნელდა, წყალნი ტირიან,
კალთა გვეხურვის ღამისა; დროა ვარსკვლავთა ჟიკჟიკის, მცვრევა ბალახზედ ნამისა, მკვდართ სულთ საფლავით გამოსვლის, დრო მათ სიმღერის წყნარისა. [1]“ |
სინოპსისი რედაქტირება
პიესა ომის შემდეგ იძულებით მიტოვებულ სოფლებზეა, ომში უსაფლაოდ დაკარგულ მიცვალებულებზე და საქართველოს უახლესი ისტორიის, ოკუპაციის შემდეგ დარჩენილ ტკივილზე.
აღდგომის ღამეს თავისი პაპა-ბებიის სასაფლაოზე, მეუღლისა და დედის თანხლებით მისულ ილიკოს გარდაცვლილი ბებია ოლა და პაპა ილა გამოეცხადებიან.
შინაარსი რედაქტირება
აღდგომის ღამეს, რომელსაც ჟიკჟიკობა ღამეს ეძახიან იქაურები, ილიკო დედამისთან და მეუღლესან ერთად გადის თავისი პაპა-ბებიის სასაფლაოზე. მას ესმის წინაპრების ლაპარაკი, რაც მისთვის ისაა, რასაც სამშობლო ჰქვია.
პერსონაჟები რედაქტირება
- ოლა — გარდაცვლილი ბებია.
- ილა — გარდაცვლილი პაპა.
- ილიკო — ჯერ ცოცხალი შვილიშვილი.
დადგმები რედაქტირება
- რადიოთეატრი, რეჟისორი ზურაბ კანდელაკი, ხმის ოპერატორი ბაკო ხვიჩია, 2018
- ნოდარ დუმბაძის სახელობის მოზარდ მაყურებელთა თეატრი, რეჟისორი და ინსცენირების ავტორი ეკატერინე კატო შარიქაძე, 2024 წლის 9 მარტი
გამოცემები რედაქტირება
- 2010 წლის 16-24 აპრილი — „ლიტერატურული გაზეთი“, #24, გვერდები 6-7[2]
- 2010 წ. — წიგნში „თითქმის პიკასო და ცოტა ბოსხი, მარჯვნიდან“.[3] ISBN 978-99940-60-87-0
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ „ალუდა ქეთელაური“. მესამე თავი.
- ↑ „ჟიკჟიკობა ღამე“ (პიესის ტექსტი „ლიტერატურული გაზეთის“ 2010 წლის 16-24 აპრილის 24-ე ნომერში)
- ↑ Mixo Mosulišvili (2010), Titqmis picaso da cota boskhi, marjvnidan, Tbilisi, Georgia: Saari, http://openlibrary.org/books/OL24988611M/Titqmis_picaso_da_cota_boskhi_marjvnidan