ქობაირის მონასტერი

ქობაირის მონასტერი — ქართული მართლმადიდებლური მონასტერი დღევანდელი სომხეთის ტერიტორიაზე. მდებარეობს ქ. თუმანიანის მახლობლად, დებედას ხეობაში, მთის წვერზე. თავდაპირველი სახით დაარსდა 1171 წელს, ტაშირ-ძორაგეტის მეფის, კვირიკე II-ის ასულის, მარიამის მიერ. ორი საუკუნის შემდეგ, ძლიერი მიწისვძრის შედეგად მნიშვნელოვნად დაინგრა. ცნობილია თავისი უნიკალური ფრესკებით, რომელიც ქართული და ბიზანტიური ტრადიციისამებრ არიან შექმნილი.

ქობაირის მონასტერი

აგვისტო, 2015

ქობაირის მონასტერი — სომხეთი
ქობაირის მონასტერი
ძირითადი ინფორმაცია
გეოგრაფიული კოორდინატები 41°00′18″N 44°38′06″E / 41.005061° ჩ. გ. 44.635086° ა. გ. / 41.005061; 44.635086
რელიგიური კუთვნილება სადავო
ქვეყანა სომხეთი
პროვინცია ლორე
ადგილმდებარეობა სოფ. ქობერი, თუმანიანის რაიონი.
ხუროთმოძღვრების აღწერა
ხუროთმოძღვრული ტიპი მონასტერი
ხუროთმოძღვრული სტილი ბაზილიკა
თარიღდება 1171

ტაძარში თამარ მეფის ამირსპასალარის, ზაქარია მხარგრძელის და მისი ოჯახის საძვალე მდებარეობს. აღსანიშნავია, რომ ქობაირის მონასტრის სიახლოვეს სხვა რამდენიმე ქართული არქიტექტურის ნაშთიც მდებარეობს, რომლებიც მსურველი მნახველებისთვის სრულიად მიუდგომელია. თავად მონასტერი ნაწილობრივ დანგრეულია.

მონასტრის ტერიტორიაზე აღმოჩენილია არაერთი ქართული წარწერა-ეპიტაფია, რომელიც იხსენიებს მხარგრძელთა სახლის წევრებს — ივანეს, შანშეს და მის ძმა ბერ პიმენს, შალვას, ვარამს, თამარს და მის მეღლეს სულა გურკენელს. წარწერებში ასევე მოხსენიებულნი არიან სარდალ ჯაყელის ასული რუსუდანი, ასევე მხარგრძელთა მეღვინეთუხუცესი ივანე და მისი მეუღლე ხათუნა, შანშე მხარგრძელის მწიგნობართუხუცესი მათე და მისი მეუღლე თეონა.[1]

ქობერის ქართული წარწერები გვხვდება მთელ რიგ შენობებზე (დიდი ეკლესია, ეგვტერი, სამრეკლო-სამარხი), სომხური გვხვდება მხოლოდ და მხოლოდ პატარა ეკლესიაზე. ლეონ მელიქსეთ-ბეგის დასკვნის მიხედვით ეს უთუოდ იმის მაჩვენებელია, რომ მონასტერს განუცდია გარდატეხა XII-XIII საუკუნეების მიჯნაზე იმ მხრივ, რომ წინათ ის ყოფილა სომეხთა ანტიქალკედონისტ მონოფიზიტთა სავანე, ხოლო შემდგომ გადაქცეულა სომეხ-ქართველ ქალკედონისტ მართლმადიდებელთა სავანედ, რასაც სხვათა შორის, ქართული წარწერების გარდა, ამტკიცებს მთავარი ეკლესიის საკურთხევლის აგებულება ქალკედონისტური რიტუალის მოთხოვნილებისამებრ და აგრეთვე იმავე ეკლესიისა და ეგვტერის კედლის მხატვრობა ქართული ასომთავრული წარწერებითურთ.[2]

ეტიმოლოგია რედაქტირება

სახელის ფუძე არის ქართული სიტყვა „ქვაბ“. ნაგებობა მართლაც ქვაბში, მღვიმის სიღრმეში მოთავსებული მონასტრის შთაბეჭდილებას ახდენს.[3]

გალერეა რედაქტირება

იხილეთ აგრეთვე რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება