ქართების სახელმწიფო

ქართების სახელმწიფო (1245-1389) — ფეოდალური სახელმწიფო, რომელიც დააარსა ქართების ირანული წარმოშობის დინასტიამ ჰერათის ოაზისისა და ღურის მთიანი ოლქის ტერიტორიაზე. ცენტრი - ქალაქი ჰერათი.

ქართების სახელმწიფო
გაუქმდა
← 1244–1381 →
{{{საერთო სახელი}}}-ს მდებარეობა
დედაქალაქი		ჰერათი
ენები		სპარსული
რელიგია		სუნიზმი
მთავრობა		მონარქია
პრეზიდენტი
-	1245	მალიქ რუქნ-ადდინ აბუ ბაქრი
-	1370–1389	გიას-ადდინ ფირ ალი
ისტორიული ერა		შუა საუკუნეები
-	დააარსა მალიქ რუქნ-ადდინ აბუ ბაქრის მიერ	1244
-	გაუქმდა	1381
დღეს ამ ტერიტორიაზე		ავღანეთი  ირანი  თურქმენეთი

ქართების სახელმწიფო ჰულაგუიანთა ვასალი იყო, მაგრამ მისი გამგებლები დამოუკიდებლობისაკენ მიისწრაფოდნენ, ამიტომ ჰულაგუიანთა ჯარებმა ჰერათი მრავალჯერ დაარბიეს და გაძარცვეს. XIV საუკუნის II მეოთხედში, მონღოლთა ძალაუფლების შესუსტების შემდეგ, ქართებმა ფაქტობრივად დამოუკიდებლობას მიაღწიეს. მუიზ ალ-დინმა (1331-1370) დაიკავა თითქმის მთელი აღმოსავლეთი ხორასანი და ავღანეთის ნაწილი.

ქართების სახელმწიფო, რომელიც სხვადასხვა ფეოდალური სამფლობელოს ფორმალურ სამხედრო-ადმინისტრაციულ გაერთიანებას წარმოადგენდა, XIV საუკუნის 80-იან წლებში დაიპყრო თემურლენგმა, რის შემდეგაც მალე შეწყვიტა არსებობა.

ლიტერატურა

• კიკნაძე რ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 458.