ფატიმა (არაბ. فاطمة; (დ. 605[1] ან 615[2] – გ. 633) — მუჰამედისა და ხადიდჯას ქალიშვილი, ალი იბნ აბუ ტალიბის ცოლი, ხასან იბნ ალის და ხუსეინ იბნ ალის დედა, ერთ-ერთი ახლ ალ-ბაიტის ხუთეულიდან.[1]

ის წარმოადგენს მუსლიმთა თაყვანისცემის საგანს, რადგან ის გვერდით ედგა მამამისს და ყველა სირთულის დაძლევაში ეხმარებოდა. ასევე მისი მეუღლის და ორი შვილის ისტორიული მნიშვნელობის გამო, ასევე ის ერთადერთია მუჰამედის ოჯახიდან რომელმაც მას შთამომავლები დაუტოვა.[1]

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • Parsa, Forough (فروغ پارسا) (2006). „Fatima Zahra Salaamullah Alayha in the works of Orientalists" (فاطمهٔ زهرا سلام‌الله علیها در آثار خاورشناسان)“. Nashr-e Dānesh. 22 (1). 0259-9090. (In Persian)
  • Tahir-ul-Qadri, Muhammad (2006). Virtues of Sayyedah Fatimah. Minhaj-ul-Quran Publications. ISBN 969-32-0225-2. 

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. 1.0 1.1 1.2 "Fatimah", Encyclopaedia of Islam. Brill Online.
  2. Ordoni (1990) pp.42-45