უდესოფელი საქართველოში, ადიგენის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფლები: უდე, ზაზალო).[1] მდებარეობს ახალციხის ქვაბულის სამხრეთ ნაწილში, ზღვის დონიდან 1220 მეტრზე. დაბა ადიგენიდან დაშორებულია 14 კილომეტრით, ახალციხიდან (უახლოესი რკინიგზის სადგური) 20 კილომეტრით.

სოფელი
უდე
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე სამცხე-ჯავახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი ადიგენის მუნიციპალიტეტი
თემი უდე
კოორდინატები 41°38′22″ ჩ. გ. 42°47′38″ ა. გ. / 41.63944° ჩ. გ. 42.79389° ა. გ. / 41.63944; 42.79389
დაარსდა ქვის ხანა
ადრეული სახელები უდიველი
ცენტრის სიმაღლე 1220
მოსახლეობა 2728[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 99,3 %
სომხები 0,4 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995 366[2]
საფოსტო ინდექსი 0300[3]
უდე — საქართველო
უდე
უდე — სამცხე-ჯავახეთის მხარე
უდე
უდე — ადიგენის მუნიციპალიტეტი
უდე

ადამიანის ცხოვრების კვალი უდეში ქვის ხანიდან დასტურდება. მიკვლეულია გვიანდელი ბრინჯაოს ხანის განძი — უდის განძი, რომელიც დაცულია ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმსა და სამცხე-ჯავახეთის ისტორიულ მუზეუმში.

XX საუკუნის დასაწყისში სოფლის მოსახლეობის უმრავლესობას კათოლიკეები შეადგენდნენ.[4]

საბჭოთა პერიოდში სოფელში განვითარებული იყო მეცხოველეობა, მებაღეობა, მეკატროფილეობა, მებოსტნეობა.

დემოგრაფია

რედაქტირება

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 2728 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[5] 3505 1707 1798
2014[1]   2728 1299 1429

ღირსშესანიშნაობები

რედაქტირება

სოფელ უდესა და მის მიმდებარე ტერიტორიებზე კულტურული მემკვიდრეობის უამრავი ძეგლია შემორჩენილი:

  • XIV-XVI საუკუნეების ღვთისმშობლის ეკლესია
  • 1904-1912 წლების ღვთისმშობლის მიძინების ეკლესია
  • შუა საუკუნეების პერიოდის რვა ეკლესიის ნანგრევები, მათ შორის „შუშან ქალის“, „წყისისა“ და „ხვანის“ ნაეკლესიარები
  • უდეს კათოლიკური ეკლესია
  • ბუზმარეთის ორი ეკლესია (აღდგენილია 1999 და 2007 წელს)
  • ხანდაკის შუა საუკუნეების ციხე-კოშკი

ლიტერატურა

რედაქტირება
  1. 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
  2. საქართველოს სატელეფონო კოდები - „სილქნეტი“
  3. საქართველოს საფოსტო ინდექსები - „საქართველოს ფოსტა“
  4. ანდერსენი ე., სამუსლიმანო საქართველო 1918-1921 წლებში და პირველი რესპუბლიკის სამხრეთ-დასავლეთი საზღვრის ფორმირება // საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის გახსენება ასი წლის შემდეგ, თბილისი: თსუ, 2018. — გვ. 283, ISBN 978-9941-13-771-6.
  5. მოსახლეობის 2002 წლის აღწერა. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (2002 წელი). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=უდე&oldid=4766952“-დან