ტიუილრიფრანგი მეფეების სასახლე პარიზის ცენტრში, რომელიც ლუვრთან ერთიან კომპლექსს ქმნიდა (მათ აგრეთვე დაემატა ტუილერის თეატრი[1]). ლუდოვიკო XVI-ის მმართველოვიდან დაწყებული იგი ყველა შემდგომი ფრანგი მონარქის რეზიდენციად იქცა. დაიწვა პარიზის კომუნის პერიოდში, 48 საათში[2] და მას შემდეგ არ აღდგენილა.

ტუილერის სასახლე 1865 წლისთვის. მარცხნიდან მარჯვნივ: სამხრეთის ფრთა, საათის სასახლე, ჩრდილოეთის ფრთა, თეატრის პავილიონი, მარსანის პავილიონი.

სასახლის მშენებლობა დაიწყო 1564 წელს, ეკატერინე მედიჩის სურვილით. სასახლეს გააჩნდა უზარმაზარი ფასადი. მომავალში მას რეზიდენციად იყენებდნენ ჰენრი IV, ლუი XIV, ლუი XVI, აგრეთვე ლუი XVIII, შემდეგ ნაპოლეონ I და ნაპოლეონ III, 1871 წლის მაისში შენობის ხანძრის შედეგად განადგურებამდე.

1882 წელს საფრანგეთის ეროვნულმა ასამბლეამ კენჭი უყარა შენობის დარჩენილი ნაწილის საბოლოოდ დანგრევას. მცირე ნაწილები დაცულია ლუვრში და სხვა მუზეუმებში თუ უნივერსიტეტებში[3].

სქოლიო რედაქტირება

  1. Coeyman 1998, pp. 45–46.
  2. „Paris“. Encyclopædia Britannica. 17 (14th ed.). Chicago: Encyclopædia Britannica, Inc. 1956. p. 293.
  3. Van Cappel de Premont, François. Du Pavillon Bullant au Château de la Punta. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 23 სექტემბერი 2015. ციტირების თარიღი: 17 March 2013.