საჰელი
საჰელი — ეკოკლიმატური და ბიოგეოგრაფიული გარდამავალი ზონა საჰარის უდაბნოსა (ჩრდილოეთით) და სუდანის სავანას შორის (სამხრეთით). გადაჭიმულია აფრიკის კონტინენტის ჩრდილოეთ ნაწილში, ატლანტის ოკეანიდან წითელ ზღვამდე. არაბულად სიტყვა „საჰელი“ (ساحل) ზღვის ნაპირს ნიშნავს და მიანიშნებს საჰელის მცენარეულობაზე, რომელიც საჰარის ქვიშის სანაპიროებს ემიჯნება.
საჰელი დასავლეთიდან აღმოსავლეთის მიმართულებით მოიცავს სენეგალის, მავრიტანიის, მალის, ალჟირის, ნიგერის, ჩადის, სუდანისა და ერიტრეის ნაწილებს.
გეოგრაფია რედაქტირება
ატლანტის ოკეანიდან წითელ ზღვამდე გადაჭიმულია 5 400 კმ-ზე, სიგანეში ასევე რამდენიმე ათასი კმ-ია, მთლიანი ფართობი კი 3 053 200 კმ². წარმოადგენს ნახევრად-მშრალ საძოვრების, სავანის, სტეპებისა და ეკლიანი ბუჩქნარის გარდამავალ ეკორეგიონს, ტყიან სუდანის სავანასა და საჰარის უდაბნოს შორის.[1]
საჰელის ტოპოგრაფია ძირითადად ბრტყელია და რეგიონი ზღვის დონიდან 200—400 მეტრს შორის მდებარეობს. ასევე წარმოდგენილია რამდენიმე განცალკევებული პლატო და ქედი, მაგრამ ისინი განცალკევებულ ეკორეგიონად განიხილება, რისი მიზეზიც მათი ფლორისა და ფაუნის განსხვავებულობაა გარემომცველი გარემოსგან. ნალექების საშუალო წლიური მაჩვენებელი ჩრდილოეთ ნაწილში 200 მმ-ია, სამხრეთში — 600 მმ.
აფრიკის ისტორიის მანძილზე, საჰელში განვითარდა რამდენიმე მოწინავე სამეფო, რომლებმაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანეს ტრანს-საჰარული ვაჭრობის განვითარებაში. ამ სამეფოებს ზოგადად საჰელის სამეფოებს უწოდებენ.
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ Magin, Chris. (2001)Sahelian Acacia savanna. Terrestrial Ecoregions. World Wildlife Fund. ციტირების თარიღი: 2009-12-07.